THE CHAIN SERIES, BOOK 2: "Origin" (Ολοκληρωμένη)

🎤 Κεφάλαιο 10: Playboy 🎵

Έλις💓

Εδώ και μια βδομάδα περίμενα κάποιο μήνυμα από τον Τζέη, έστω μια αναπάντητη, ένα σημάδι ζωής, μα δεν έγινε τίποτα.

Κατάλαβα μετά την πρωτοβουλία μου να τον πάρω τηλέφωνο ότι ίσως τον έβαλα σε μπελάδες. Ήλπιζα να μην αποκαλύφθηκε κάτι. Μετά από εκείνο το περιστατικό φοβήθηκα και δεν τόλμησα να κάνω κάποια απόπειρα να ξαναεπικοινωνήσω μαζί του, εξάλλου ήταν απόλυτος σ' αυτό το θέμα όταν μου έστειλε ότι εκείνος πρώτος θα επικοινωνούσε.

Από τότε δεν έχω ακούσει κανένα νέο.
Το μυαλό μου ήταν συνέχεια σ' αυτόν. Από την άλλη, ο Κάι, δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για την εταιρεία.
Μου έλεγε ότι ήθελε να ξεκουραστεί. Υποσχέθηκε όμως ότι θα ασχολιόταν και με την εταιρία. Δεν μπορούμε να καθυστερούμε για πολύ ακόμα την αντιμετώπιση της πραγματικότητας.

Μαζεύοντας όλο μου το θάρρος, μια μέρα, χτύπησα την πόρτα του δωματίου του, αλλά με αγνοούσε. Αποκλείεται να κοιμάται. Ήταν απόγευμα. Ξαναχτύπησα δυνατώτερα.
Τίποτα.

- Κάι; Να μπω;

Αφού δεν έλαβα καμιά απάντηση, άνοιξα και τον είδα να κάθεται οκλαδόν στο κρεβάτι και να διαβάζει κάτι. Φορούσε όμως ακουστικά.
Γι' αυτό δεν μ' άκουγε υποθέτω. Άκουγε μουσική.

Ήρθα κοντά του με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος.
Ευτυχώς με κατάλαβε και αφού με κοίταξε έβγαλε τ' ακουστικά.

- Γιατί δε χτύπησες; Πώς μπήκες έτσι στο δωμάτιό μου; Αν ντυνόμουν;

- Με δουλεύεις; Πόση ώρα χτυπάω αλλά δεν ακούς. Γιατί είχες δυνατά τη μουσική;

Ρώτησα αγανακτισμένη.

- Τελοσπάντων. Τί θες;

Ρώτησε κουρασμένα, προσπαθώντας να τελειώσει την συζήτηση μία ώρα αρχύτερα.

- Ρωτάς τί θέλω; Μου είπες ότι ήθελες μια μέρα ρεπό για να ξεκουραστείς και η μία μέρα έγινε μια εβδομάδα. Δε νομίζεις ότι πρέπει να δώσουμε σημεία ζωής στην εταιρία; Καλά είναι που ο Τζέη βρίσκεται στη θέση σου; Δε νομίζεις ότι πρέπει να τηρήσεις κι εσύ το δικό σου μέρος της συμφωνίας;

Ρώτησα λαχανιασμένη καθώς μιλούσα μονότερμα χωρίς να πάρω ανάσα. Δεν μπορούσα να τον βλέπω ατάραχο ν' ακούει μουσικούλα ενώ οι ζωές μας παίζονταν κορώνα-γράμματα.

- Τελείωσες;

Ρώτησε κοιτάζοντάς με σοβαρός κι ελαφρώς εκνευρισμένος, μιμούμενος τη δική μου στάση και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος.