"I'm sorry." කොල්ලා කිව්වේ එච්චරයි.
යූරි හිතන් හිටියේ එයාගේ හිතේ තිබූණු ඔක්කොම යුංගිට කියන්න. ඒත් එයා එහෙම යන්න හදපු එක නිසා කෙල්ලට ගොඩක් දුක හිතුණා. ඉතින් ඇත්තටම අඩන්න ඕනේ නැති වුනත් කෙල්ලට ඇඩුනා. ඇත්ටම යූරි එයාගේ තරහා කදුළු වලින් පිට කරන ජාතියේ කෙනෙක්. එයාට එයත් එක්කම තරයි මෙච්චර දුර්වල වුන එකට. ඒ වගේම යුංගිට ඇත්ත නොකියපු එකට. එයාට යුංගිට කියන්න ගොඩක් දේවල් තිබුණත් කෙල්ල ඒවා කියන්න බය වුණා.යුංගි රූම් එකෙන් යනවත් එක්කම යූරි දුවලා ගිහින් යුංගිගේ බඩ වටේ අත් යවලා යුංගිව පිටිපස්සෙන් බදාගත්තා. කෙල්ල කරපු දේ නිසා යුංගි නම් ඉතින් එතනම frozen වෙලා.
"යූරි මේ... මේ" කියලා කොල්ලා කියන්න කට ඇරියා විතරයි කෙල්ල මැදෙන් පැන්නා.
"ආරා (I know). ඒත් මට ටික වෙලාවක් මෙහෙම ඉන්න දෙන්න" කියලා යූරි කිව්වා. යුංගිට නම් දැනුනේ නිකම් එයාගේ බඩේ සමනල්ලු පියාබනවා වගේ. ටික වෙලාවකින් කොල්ලා යූරිගේ දිහාවට හැරෙනේ දාහක් විතර බලා පොරොත්තු හිතේ තියාගෙන. කොල්ලාට තේරැනා මෙච්චර දවසක් බයෙන් හිටියට එයා වගේම යූරිත් එයාට කැමැතියි කියලා. ඒත් කොල්ලාගේ බලාපොරොත්තු ටික එක පාරටම කඩලා දාමින් යුංගි හැරෙනවත් එක්කම යූරි රූම් එකෙන් එලියට දිව්වා. ඒ දුවපු විදියට නම් කෙල්ල අඩ අඩ කදුළු පිහි දදා දුවන්නේ කියලා ඕනම කෙනෙක්ට තේරෙනවා. යුංගිට එයාගේ පස්සෙන් යන්න ඕන උනත් කොල්ලට තේරුණා එයාට ටිකක් තනියම ඉන්න දුන්නා නම් හරි කියලා. ඒ වගේම මේක ගැන පස්සේ එයා එක්ක කතා කරනවා කියලත්. ඉතින් එයා යූරි දුවන දිහා ටිකක් දුකින් බලන් හිටියා. යුංගිට ඒ වෙලාවේ ආවේ ලොකු තරහක්. කාත් එක්කද? එයත් එක්කමයි. මොකද එයා දන්නවා එයාගේ යූරිගේ කදුළුවලට හේතුව එයාම තමයි කියලා. වැඩි වෙලාවක් නොගිහින්ම ඒ තරහා කදුළුවලට පෙරලුනා.
YOU ARE READING
ɱყ σɳℓเɳε ℓσѵε (Completed)
FanfictionHeerin, who was left alone with the death of her mother, lost her loneliness by listening to songs. But her life was changed because of a friend she met in a Whatsapp group on her 18th birthday. Will she be able to ove come with the loneliness beca...