Demon King l Choi Yeonjun ✔️

Chapter 14

IVIS VALERY QUILTON

Para akong napako sa kinatatayuan ko at hindi makagalaw. Bumigat bigla ang paghinga ako samantalang siya at seryoso pa ding nakatingin sakin.

"What... wh-what do you mean by that?"

"He's not going back here in your world."

Kumunot ang noo ko. Bigla ay nawala ang kaunting hilo ko dahil sa alak. Gising na gising ang diwa ko at nangangati akong itanong lahat ng katanungang nasa utak ko pero pinilit kong pakalmahin ang sarili.

"B-Bakit? Bakit hindi na siya babalik bigla? N-N-Nahanap niya n-na ba yung kwintas? Bakit hindi niya sinabi?" Sunod-sunod at utal kong tanong.

Ramdam ko ang panandaliang paghinto ng tibok ng puso ko. Para yong tinatapakan ng napakadiin. Gusto ko yung sapuin pero wala akong lakas kahit man lang igalaw ang mga daliri ko. Shete.

"I’m out of what you both have and I can’t let anyone know why he all of a sudden came back to the Underworld. It's cofidential and a human like you won't understand."

Bullshit.

"Kahit clue lang. Sabihin mo lang sakin, please."

"I can't. And he's not supposed to stay in your world in the first place."

"Marqus, wala na akong paki kahit hindi na siya bumalik ang kailangan ko lang ay ang dahilan niya kung bakit siya umalis."

"You're wasting your time. Do you think the king will tell me why? We are just his knights, he doesn't even talk to us." Aniya. "Just forget about him. If you hold a grudge against him, don't worry, you won't see him again. Excuse me."

Wala na akong nagawa nang lumabas na siya sa fire exit. Nanghihinang napaupo ako sa sahig at niyakap ang parehong tuhod.

Mababaliw ako kakaisip kung bakit niya ako biglang inalisan. May nagawa ba akong masama? Hindi niya ba nagustuhan yung nangyari sa amin? O naiinis na talaga siya sakin pero hindi niya lang sinasabi? Hindi kaya totoo ang iniisip ko na ang katawan ko lang ang pakay niya pagkatapos non iiwanan niya na ako? Nyeta, totoo nga yatayug sinabi ni Papa na mga manyak ang demonyo at sex addicts.

Napabuntong hininga ako saka yumuko. Ramdam na ramdam ko ang pag-iisa dito sa fire exit at hindi ko maiwasang mag-overthink.

Nakakatawang isiping ito ang unang beses na namroblema ako dahil sa isang lalaki simula noong namatay si Papa. I'm the one who's always tossing the men who likes me when I feel like I'm done with them and then now, I'm the one who's left behind without knowing the reason.

I like you, Ace.

"Fuck you, you piece of crap. I hate you! Lulunurin kita sa holy water sa oras na makita kita ulit!" Sigaw ko para maiwasan ang nararamdaman kong pagbigat ng dibdib.

"Don't worry, you won't see him again."

"T-Tss!"

No.

I'm ridiculous.

Why am I crying over a guy?

A guy like him?

I'm crying over a demon?

Really, Ivis?

You are better than this.

Ugh!

Sunod-sunod kong pinunasan ang mga luhang bumabagsak mula sa mga mata ko. Umiiling-iling ako habang ginagawa yon dahil hindi ako naniniwala, hindi ako naniniwalang umiiyak ako para sa isang lalaki.