The Lady Who Can't Confess (Book 2)

TLWCC XXIV - I'll Hold Your Hand Forever

"So, okay na talaga kayong dalawa ngayon, huh?" tanong sa akin ni Cath.

After what we talked about inside the confession room remain only between us. Kahit ang sa student council ay hindi naman alam kung anong nangyari sa aming dalawa ni Jack. Well, that's better because if they knew what happened between me and Jack, I think I'll don't have the courage to faced them.

"Yes," sagot ko sa kaniya.

The three girls smiled at me dahil sa sinabi pala kanina si Sharlaine ay isa lang pala 'yong show. They really planned it all. Akala ko pa naman ay naging insensitive na si Sharlaine dahil sa sinabi niya. They really know what are the things that can make me mad.

Mabuti na lang at successful naman ang naging plano nilang mapalayo muna ako sa kanila at makuha ako ng mga student council para madala doon sa confession room kasama si Jack. It somehow ease my worries I've been thibking for the past weeks.

"Ang ganda ng surprise sa'yo ni Jack! In fairness!" ani Ruby sa akin kaya napatingin ako sa kaniya.

Hindi ko maiwasang pamulahan ng mukha dahil sa sinabi niya. Until now, it feels like a dream to be surprised like that. Hindi ko naman kasi inaasahan na may ganoong mangyayari.

Well, kaya nga surprise dahil hindi sasabihin.

"Mabuti na lang sinunod niya 'yung advice namin sa kaniya! Sayang rin' yung efforts namin kung hindi kayo naging okay ulit," Sharlaine told me, I looked at her intently.

"Yep, kami ang gumawa no'n and we talked to the student council just for our plan. Kami pa ang nagsaboy ng mga petals doon," agap naman ni Cath na parang nabasa kung ano ang nasa isip ko.

I didn't know that, huh. They really know well.

Ang ganda kaya at napaka-ideal ng place kanina, hindi talaga siya nag-mukhang classroom kung titingnan lang ang petals na nagkalat sa sahig at sa table na inayos nga talaga.

Napatingin ako kay Jack na nasa tabi ko na ngayon na parang walang nangyaring tampuhan sa aming dalawa. Honestly, I thought of breaking up with him but I don't want to break my promise to him. I already promised that I will be my his side no matter what happened.

Ganoon rin siya kaya hindi rin siya sumuko sa akin na suyuin ako. His daily text messages proves that he doesn't want to lose me despite of his mistake.

"Are you okay?" he gently asked me.

Napatingin ako sa kaniyang mga mata at sinuri kung nagjo-joke lang ba siya na tanungin ako kung okay lang ako. There's nothing wrong with me but he's asking if I'm feeling okay.

"Of course, I am." I assured and smiled at him.

Hinarap niya ang katawan niya sa akin kaya naman hindi ko mapigilan na isandal ang ulo ko sa dibdib niya. He's my rest and when I'm with him, I can feel that I'm safe.

Hindi ko na rin pinansin ang mga kaklase ko na pwedeng makakita sa aming dalawa. Hugging each other is not illegeal as long as we don't hurt other's feeling, right? Sa totoo nga lang ay dapat na maging normal sa paningin ng mga tao ang dalawa o higit pa na nagyayakapan.

It's because hugging each other make us feel safe and at ease.

"Are you sure, baby?" he asked me once again.

Hindi ako sumagot, instead, I nodded while my head is resting on his chest. I savour the moment my head is resting on his. I can smell his usual scent kaya naman ay mas idinikit ko pa ang ulo ko sa katawan niya.

"Ay iba talaga! Okay na nga sila, gurls!" narinig kong sbit ni Ruby peeo hindi ko sila pinansin.

I really missed him, eh.