The Lady Who Can't Confess (Book 2)

TLWCC XXX- Painful Goodbye

Goodbye is the painful word to say to the people who were part of your life.

Also, many says that breaking up with the person who you love will bring you pain.

Pero sino ang mas masasaktan; 'yung nangiwan at nakipag hiwalay o 'yung taong mas piniling tapusin ang relasyon para sa ikakabuti ng lahat?

At sa tingin ko ay parehas lang naman masasaktan dahil kahit kailan ay hindi madaling iwan ang taong mahal o minahal mo at masakit rin iyon para sa taong naiwan. You didn't have any idea that you're going to separate eventually.

Walang pasabi, walang warning.

Basta nangyari na lang ang lahat at kailangan niyong mag-hiwalay ng landas.

"Let's end this, Jack." tugon ko sa kaniya pero hindi ako makatingin ng diretso sa kaniyang mga mata dahil hindi ko kaya.

Hindi ko kayang makitang masaktan ang taong nasa harapan ko ngayon, ang taong nagbigay ng rason sa akin na lumaban sa sakit ko. Jack was the person who's telling me that I'm beautiful no matter what situation is. He was one of my strenght in fighting for my heart disease.

"Sigurado ka na ba sa desisyon mo?" tanong niya sa akin kaya naman ay napakuyom ang kamao.

I was never sure about this but for him, I will do it. Ito lang ang tanging paraan para hindi na siya masaktan sa oras na mawala ako ng tuluyan sa mundo.

"Ayos naman tayo, huh? Bakit bigla kang makikipag-break sa akin, Babe? Tell me, dahil ba ito kay Lalaine? May iba ka na bang gusto?" sunod-sunod niyang tanong kaya sunod-sunod rin ang pag-iling ko.

My heart is beating so fast that I don't know if I will collapse in front of him but I'm really trying my best not to. Pinapalakas ko ang loob ko dahil ilang araw ko itong pinag-isipan pakatapos naming mag-usap ni Nurse Gwayne.

"Break up with Jack, Mauricé." Nurse Gwayne told me the moment I seat in front of her.

"Anong ibig mong sabihin, Nurse Gwayne?" I asked her, condused.

My brows furrowed as I looked at her intently. Hindi ko alam na ito kaagad ang maririnig ko mula sa kaniya sa oras na pakaupo ko dito. She texted me that she wants to talk me. Tapos ito ang sasabihin niya sa akin?

"Hanggang ngayon ba ay hindi pa rin sinasabi sa'yo ng pamilya mo?" tanong niya sa akin kaya mas lalo akong naguluhan.

What do I need to know? Ano ang hindi sinasabi sa akin ng pamilya ko?

She heaved a sigh and held my hand on the table, "look, mas lumala ang sakit mo sa puso. At ayaw kong may masamang mangyari sa pinsan ko, you need to break up with him. Wala ng gamot sa sakit mo," tugon niya sa akin kaya sunod-sunod ang pag-iling ko.

"I-ikaw ba? Ikaw ba ang nagsabi kay Lalaine tungkol sa sakit ko?" tanong ko sa kaniya.

"Oo, ako nga. Huwag mo sanang masamain pe---" hindi ko na siya pinagsalita pa at napatayo ako sa sobrang galit ko.

"Nurse ka pa ba?! Alam mo 'yung tungkol sa sakit ko pero nagawa mo pang sabihin 'yon sa ma---... Shit..." napaupo ako dahil sa tinding sakit ng dibdib ko.

Parang may kumukurot sa mismong puso ko, parang may kung anong nilagay sa ibabaw ng dibdib ko kaya hindi ako makahinga. I heard people's gossip but I can't hear them clearly.

Panay ang hagod ko sa dibdib ko dahil sa sobrang sakit doon, parang dinaganan ng pinakamabigat na bagay doon. I felt my tears stream down on my face until I fell sleep. Nagising na lang ako na nasa hospital na naman ako.

"Mauricé..." tawag sa akin ni Mommy.

Sa oras na makita ko siya ay naiyak ako sa hindi malamang dahilan. My best friends are inside the room together with my family. They are all waiting for me to wake up. Tuloy-tuloy ang paglabas ng luha sa mga mata ko na animo'y may karera sila na ang unang makalabas ay may perang matatanggap.