A Rastro Story

53 Control

GLAIZA

I need to breath kaya naman nagpaalam ako kay Rhian na ako na lang ang bababa and I'll just take the food for her. I'm trying to relax my nerves upon seeing her bruised stomach. The sudden rush of anger is slowly consuming my system but I promise her that I won't do anything stupid.

Pagpunta ko ng dining area ay nandun na silang lahat except for Rhian.

" Tol mukhang galit ka na naman! something wrong?"-concern na tanong ni Batchi.

Para kaming kambal kung tutuusin ramdam niya agad kung anong meron sakin.

" Bro alalahanin mo si Rhian. Don't be impulsive I can sense your fury from here!"-babala ni Mike. Isa pa 'to mga kapatid ko nga sila.

Napahugot ako ng malalim na hininga.

" Hindi ba kakain si Rhian?"-Sheena .

" Aakyatan ko na lang siya ng food."-iksi kong sagot.

" My problema na naman ba kayo? parang may susugurin kang tao sa itsura mo!"-Bianca.

" I just saw Rhians stomach na may pasa. Sinuntok pala siya ni David dun!"-galit kong sagot.

" Ano! Gagong yun ah tara balikan natin!"-Batchi at hinampas ang lamesa.

" Dapat pala nakibugbug na din tayo sa kupal na yun!"-napatayo na din si Mike.

" Batchi! pag binalikan niyo at mapatay niyo! makukulong kayo! imbes pakalmahin mo si Glaiza gumagatong ka pa!"-batok ni Bianca dito.

" Eh kung ikaw kaya bugbugin ko diyan Mike! G calm down okay. Sa tingin mo ba matutuwa si Rhian kapag binalikan niyo pa yung hayop na yun.Maski  kami gusto namin siyang maparusahan pero hayaan na natin ang batas ang magparusa sakanya."-sabi ni Sheena.

" She's right Hon at sa tingin mo ba sa ginawa mo sakanya hindi pa sapat kung makita mo lang ang itsura niya. I'm sure he'll need a surgery to bring back his old face"-ngisi ni Solenn.

" Oo halos mabasag mo na pati bungo niya kung hindi ka pa naawat ni Rhian malamang ikaw ang nakaposas ngayun at hindi siya!"-sermon ni Sanya.

" Tama kayo. I just can't stand seeing her getting hurt like that. I'm trying my best not to get mad at this moment but I can't help it!"-suko ko na.

" Batchi call Rhian now nag-iiba na naman ang aura niya!"-tarantang sabi ni Mike.

" Tol don't. I can do this! please wag niyo ng sabihin sakanya ang nangyayare sakin ngayun. Ayokong mag-alala pa siya"-pakiusap ko.

" Then don't let the beast in you dominate you!"-diing sabi ni Solenn.

I sit in front of them and close my eyes tightly. I'm uttering a prayer that God may help me to conquer this demon that's inside me. I just stay still for a couple of minutes. Though the scenery of Rhian and David flashback in my mind, I bit my lip hanggang sa dumugo ito. I know they can feel my sudden change of aura, but luckily it slowly subsides. God is powerful indeed with a sincere and heartfelt prayer talking to Him is  supreme and effective.

I open my eyes and I saw Rhian facing me.

" What took you so long Glaiza? I'm hungry!"maktol niyang parang bata.

Napangiti naman ang mga kasama namin dahil mas mukhang okay pa si Rhian kesa sakin.

" I'm sorry Yon. I just had a talk with them"-turan ko.