A Rastro Story

154 Need a Hug

RHIAN

Dalawang araw na ang lumipas pero hindi pa bumabalik ang alaala ni Glaiza. Nagpumilit na din siyang pumasok sa opisina na pinag-awayan pa namin pero kinausap niya ang doctor niya to give her a go signal dahil nangako siyang hindi siya magpapagod and she'll just need to sign paperworks na kelangan ng pirma niya.

Naiirita at naiinis na naman ako sakanya dahil nakuha na naman niya ang gusto niya but I told her na sa makalawa na siya pumasok kung hindi, hindi ko siya papayagan.

Gusto ko muna siyang makasama.
I wake up early and as usual, she's not hugging or touching me kaya ako na ang nag-initiate na yumakap sakanya.

Ngayong araw na siya papasok sa office binilinan ko si Batchi to keep an eye on her para malaman ko kung sinusunod niya ang mga bilin ko.

Buti na lang at hindi nahahalata ng mga bata na hindi ako tinatawag ng Dada ng endearment niya sakin dahil busy ang mga ito sa mga requirements at oral and written exams at mga interviews para makaadvance sila sa 4th grade. Lage ko siyang nasusungitan kahit wala siyang ginagawa idagdag mo pa na hindi na niya ginagawa yung mga nakasanayan niyang ginagawa sakin sa tuwing nagtatampo ako sakanya.

Saglit lang ay hinila na uli ako ng antok at dumantay kay Glaiza. Ayoko siyang gisingin maige nga yun para hindi siya makapasok. Hmmmf.

Nagising ako dahil ramdam kong may nakatitig sakin, dumausdos ang daliri nito sa tungki ng ilong ko.

" Ang ganda mo"-I heard her say.

" Sabi ni Nanay  Caring malambing ka daw, parang hindi naman totoo alam mo kung bakit? Ang sungit sungit mo kaya sakin kahit wala naman akong ginagawa. Hindi lang kita maalala sa isip pero alam mo bang ang lakas ng kabog ng dibdib ko sa tuwing ganito ka kalapit sakin. Kinakabahan at natatakot ako sa tuwing nakikita kong nagsasalubong ang mga magagandang kilay mo at namumula ang ilong mo pakiramdam ko nasasaktan kita ng hindi ko sinasadya."-Patuloy niya habang marahang hinahaplos ang tiyan ko.

" Patawarin mo ako ang totoo niyan hindi ko alam kung anong tawag ko sa'yo eh. I'm stupid di ba pano ko nakalimutan ang babaeng katulad mo masungit pero ramdam ko ang pagmamahal mo sakin at alam kong alam mo na mahal din kita dahil hindi kita pakakasalan kung hindi at ganun ka din sakin."-sumubsub siya ng marahan sa leeg ko at inamoy amoy ako.

" Ang bango bango mo pa kung pwede lang na amuyin kita lage."-Aniya at naramdaman kong dumampi ang mga labi niya sa leeg ko na agad nakapagpainit sa buong sistema ko.

Sumiksik pa lalo ako sakanya at pinatong ko ang kamay ko sa kaumbukan niya ng sadya.

" Shit!"-she hissed.

Sinilip ko siya ng isang mata at kita kong inangat niya ang boxers niya at kitang kita kong tinigasan siya sa ginawa ko.

" Paano ba 'to? Wag kang umano diyan"-rinig kong bulong niya pero umandar ang pagkapilya ko at tuluyan ko ng pinasok ang kamay ko at hinawakan ang sandata niya.

" Hoy a-anong gi-nagawa mo?!"-natatarantang sita niya.

Agad umahon ang inis ko sakanya dahil for the first in my life tinawag niya ako ng hoy na parang ibang tao ako sakanya at hindi ko siya pwedeng hawakan kaya automatic na sinipa ko siya at sabay tulak sakanya ng malakas at hindi pa ako nakuntento ay piningot ko siya ng malakas sa ilong at tenga.

" Aaaraaayyyyy! Nanaaaaaaay!"-hiyaw niya sabay takbo palabas ng kwarto namin.

" Glaiza bakit ka ba sumisigaw?"-hangos na salubong ni Nanay Caring.