A Rastro Story

84 Hubby

RHIAN

" Umakyat ka na sa taas after dinner. The twins are already sleeping. Ako na magliligpit dito"-Glaiza said.

" Are we good now?"-I ask.

" Rhian just do as I say. Pupunta na din ako sa guestroom mamaya after ko dito."-she uttered without even looking at me.

Lumapit ako sakanya and backhug her. I inhaled her scent and leaned on her shoulder. I half smiled cause she hug me back but still I'm sad cause doon pa rin pala siya sa guestroom matutulog. I thought we're okay na pero hindi pa pala.

Dahan dahan na niyang tinanggal ang pagkakayakap ko sakanya at pinagpatuloy ang pagliligpit. I silently snivel and walk away. I'm hurt as fuck right now. I feel a bit dizzy cause of lack of sleep, wala pa atang apat na oras kada araw ang tulog ko mula ng humiwalay ng kwarto si Glaiza.

I didn't bother to lock the door baka sakaling magbago ang isip ng asawa ko at bumalik na sa kwarto namin. Pero nakapagshower na ako at lahat ay wala pa din.

Hatinggabi na at dilat na dilat pa ang mga ko, unti unti ng bumalong ang luha sa mga mata ko dahil nawawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko na alam kung gaano ako katagal umiyak. Sa wakas ay bumigay na din ang mga mata ko at nakatulog akong hungkag ang pakiramdam.
----------

Titihaya sana ako pero hindi ako makagalaw, parang may mabigat na bagay na nakadagan sa buong katawan ko. Pagmulat ko ay kita ko agad ang mukha ng asawa kong mahimbing na natutulog. I check the time alas dos ng madaling araw.
Nakaharap siya sakin kaya malaya kong napagmasdan ang kanyang mukha.

I lightly pinch her nose careful not to wake her up, but naalala kong tulog mantika nga pala ito.

" Did you miss me too Hubby?"-kagat labi kong tanong.

" I bet not. Natiis mo nga ako ng isang linggo na hindi makatabi mayakap at mahawakan man lang"-paos kong bulong sakanya kasabay ng paghagulgol ko.

Tahimik akong umiyak, magagalit na naman siya kapag nakita niya akong ganito.

" Wifey aren't you sleepy yet?"-she softly ask.

Hinihimas niya ang ulo ko at yinakap ang mga braso ko sa katawan niya.

" Sleep now Wifey. You need it."-pikit niya.

Hindi man lang niya ako hinalikan.

" You're being crabby again Rhian"-kunot noong sabi niya.

I sob silently, heedful that she won't notice.

" Baby Yoyon" -she whined.

Her hands slowly patting my arms. She kiss my forehead, my eyes down to my nose. Napaawang ang mga labi ko anticipating what will happen next.

Tinitigan niya ako ng matiim.

" You're not sleeping well this past few days aren't you Wifey?"

" Me too. Ang hirap pala ng hindi kita katabi but I need to do it."-Patuloy niya.

" Did you really miss me Hubby?"

" Every minute Wifey. Walang oras na hindi ako nagsisi for asking space but we need it."

" matulog ka na Yoyon madaling araw na oh. Mornight Baby"-

Inamoy amoy niya ang leeg ko and gently suck and nip it.

" If you'll accuse me again next time without even listening to me and worst you're not believing me kahit wala naman akong ginagawa at wala kang basehan. Hindi ko na alam kung anong magagawa ko pa Rhian. You see I'm getting used of calling you in your name again. It's not that I don't love you anymore but because you're pushing me to do it."