တိုးတိုးတိတ်တိတ် [Completed]

Part 9 (ZG)

တိုးတိုးတိတ္တိတ္

အပိုင္း(၉)

Zawgyi

Moris Hotel ဖြင့္ပြဲ၌

ေကာင္းကင္ျပာ အေဖျဖစ္သူ ၪီးထင္ေက်ာ္  က သူ၏ မိတ္ေဆြစီးပြါးေရး လုပ္ငန္းရွင္တစ္ခ်ိဳ႕ ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးေန၍ စကားေျပာေနစဥ္ ေတြ့လိုက္ပါၿပီ ေငြမ်ွင္ေရာင္ ဂါဝန္ ရွည္ ဝတ္ဆင္လ်ွက္ ညီသက္တန႔္၏ လက္ေမာင္းကို တြဲခ်ိတ္ကာ လမ္းေလ်ာက္ ဝင္လာေသာ ကလ်ာဝင့္ေအာင္

"ေဟး ေကာင္း မေတြ့တာၾကာၿပီေနာ္ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးထဲ နင္ ေက်ာင္းသြားတက္ေနလိုက္တာ ခုမွ ျပန္ဆံုရတယ္ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက အခုထိ လန္းေနဆဲပါလား ၊ ငါ့ ကိုကို သက္တန႔္ကိုေတာ့ နင္သိၿပီးမွတ္လား ငါတို႔ မဂႅာေဆာင္ရင္လည္း နင္တက္ျဖစ္ေအာင္တက္ရမယ္ေနာ္ ေကာင္း "

ကလ်ာ တစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္ျပာ အားေတြ့တာနဲ႔ သူ 'ငယ့္ 'အေပၚ ဘာအျပစ္မွမလုပ္ထားသလို ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္၊ ေဘးမွ သက္တန႔္က ေတာ့ ဘာမွဝင္ပဲ ၿငိမ္ၿပီးမတ္တပ္ရပ္ေနလ်က္...

"မင္း လည္းေက်ာင္းတုန္း ကထက္အမ်ားႀကီး ပိုလွ လာပါတယ္ ကလ်ာ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ကိုညီသက္တန႔္ လို လူမ်ိဳး နဲ႔ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရတာေပါ့ လိုက္ဖက္ညီပါတယ္ ႏွစ္ေယာက္ လံုး မဂႅာေဆာင္ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဖိတ္လိုက္ပါ ကိုယ့္ဆရာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ရဲ့ ပြဲကိုလာဂုဏ္ျပဳ ရမွာေပါ့ "

ေကာင္းကင္ မ်က္ႏွာကို အတည္ၿငိမ္ဆံုးၿပံဳးကာ ျပန္စကားဆို မိသည္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ဒင္း တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ ငယ္ ေသသြားခဲ့ရတာ သစၥာေဖာက္ ႏွစ္ေယာက္ မင္းတို႔ မေပ်ာ္ရႊင္ရေစဘူး မွတ္ပါ မၾကာေတာ့ပါဘူး မင္းတို႔ ေတြ က်ရႈံးေတာ့မွာ အဲ့အခ်ိန္ အခုလို ေပ်ာ္ေနႏိုင္မလား ေစာင့္ၾကၫ့္ေနမယ္...

"ဟုတ္ပါၿပီ ေကာင္းရယ္ ၊ ေကာင္း လည္း မငယ္ေတာ့ဘူးေနာ္ ခ်စ္သူေတြ ဘာေတြ ရေနၿပီလား မိတ္ဆက္ေပးဦးေနာ္ "

ကလ်ာ ထိုသို႔ေမးလိုက္ေတာ့ ညီသက္တန႔္ လည္း ေကာင္း ဘယ္လိုမ်ားေျဖလိမ့္ မလဲဆိုတာ နားစြင့္ေနသည္..

"အခ်ိန္တန္ရင္ ေတာ့ သိမွာေပါ့ "

ေကာင္းကင္ မ်က္လံုးေလး တစ္ဖက္ မိွတ္ကာ ေျဖ လိုက္ သည္
.
.
သက္တန႔္တစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္လႈပ္ရွားပံု ေျပာပံုေလးေတြလိုက္ၾကၫ့္မိေနသည္ အရပ္ရွည္ရွည္ ခႏၶာကိုယ္ထြားထြား ႏိုင္ငံျခားသားပံုစံ ေပါက္ေသာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၿပံဳးရႊင္ကာစကားေျပာေနပံု က ပကတိ ရိုးရွင္းၿပီးျမင္သူတကာ ခ်စ္ခင္ေစမၫ့္ ပံု ထိုသူသည္လည္း ေကာင္းကင္၏ ေခါင္းေလးကာ ပုတ္ကာ ျဖင့္ ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ ရယ္ေမာေနသည္ သက္တန႔္ ဘယ္လိုမွ ထိုျမင္ကြင္းကို ဆက္ရပ္ၾကၫ့္ဖို႔္္ မခံစားႏိုင္ေတာ့ သည္မို႔ ေဘးနားမွာ ခ်ထားဝိုင္ တစ္ခြက္လံုးကို ကုန္ေအာင္ ေသာက္ပစ္လိုက္သည္ ၊ ေကာင္းကင္ လည္း ခနအၾကာ မလွမ္းမကမ္းသက္တန႔္ ဝိုင္ခြက္ကို ေသာက္လိုက္ တယ္ျမင္တာနဲ႔ စကားရပ္ေျပာေနေသာ ကိုေက်ာ္ရဲေခါင္ ကိုႏႈတ္ဆက္တာ လက္ထဲက ေသာက္လက္စ ဝိုင္ခြက္ေလးကိုင္ကာ သက္တန႔္ စီ လမ္းေလ်ွာက္လာလိုက္သည္ ၊ သက္တန႔္လည္း သံုးခြက္ေျမာက္ ေသာက္ၿပီးခ်ိန္ အိမ္ျပန္ရန္ လွၫ့္အထြက္ ေကာင္းကင္ ႏွင့္တိုက္မိကာ ကလ်ွာ ႏွင့္ဆင္တူ ဝတ္လာေသာ ေငြမ်ွင္ေရာင္ ကုတ္အက်ီ၌ အနီေရာင္ ဝိုင္တို႔ စြန္းထင္းလို႔...

"ဟာ ေဆာရီး အကို ကြၽန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ လက္ေခ်ာ္သြားလို႔ပါ "

ေကာင္းကင္ လည္း ေတာင္းပန္စကားဆိုလိုက္သည္ ။

"ရပါတယ္ ညီ ၊ ကိစၥမရိွပါဘူး အကိုလည္း ျပန္ေတာ့မွာ ပဲ "

"အာ..ဘာလို႔ ကိစၥမရိွရမွာလဲ ၊ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သြားတာ ကြၽန္ေတာ္ပဲေျဖရွင္းေပးပါရေစ Hotel ဖြင့္ပြဲမို႔ အားေပးတဲ့အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ၁၁ လႊာ မွာ အခန္းယူ ထားတာ အကိုအဆင္ေျပရင္ ခနလိုက္ခဲ့ပါလား အက်ီေျခာက္ေတာ့မျွပန္ေပါ့ ဒီလို စြန္းေနတာ တစ္ကယ္အားနာလို႔ပါ "

"ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ "

သက္တန႔္လည္း ေကာင္းကင္နဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္တာၾကာေနတာရယ္ ေခါင္းထဲမူးရီရီ ျဖစ္လာတာနဲ႔ မျငင္းေတာ့ပဲ ေကာင္းပင္ ေခၚရာ ေနာက္သို႔ လိုက္သြားလိုက္သည္။
ကလ်ာ တစ္ေယာက္ Toilet ကလည္း ျပန္ထြက္လာေတာ့ ကိုကို႔ ကို ရွာမေတြ့ Msg ဝင္လာလို႔ ဖတ္ၾကၫ့္ေတာ့ 'ေနသိပ္မေကာင္းလို႔ အိမ္အရင္ျပန္သြားျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ဒီေန့ေတာ့ ကိုယ့္ ဘာသာ ျပန္လိုက္ရန္ လိုက္မပို႔ေၾကာင္း ' ဖတ္လိုက္
ရသျဖင့္ ကိုယ္ခနေလး ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ေတာင္ သူက ဂရုမစိုက္ဘူးမွတ္လား..ေဒါသ ထြက္ကာ Club သို႔သြားရန္သာ ထြက္လာေတာ့သည္

"လာ အထဲဝင္ေလ အကို အက်ီက အေျခာက္ေလ်ာ္တာ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ့ ၿငီးစိစိ ျဖစ္လို႔ ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ ေအးေဆးသက္သက္သာသာ ခနေစာင့္ေနဦးေနာ္ "

ေကာင္းကင္ သက္တန႔္ အား ႀကိဳယူထား Hotel အခန္းအတြင္းသို႔ ေခၚလာကာ ခနအနားယူေစလိုက္သည္ ၊ ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္း အတြင္းရိွ မွန္ကို ၾကၫ့္ကာ တစ္ခ်က္ မဲ့ၿပံဳး ၿပံဳးလိုက္သည္။

သက္တန႔္ ေကာင္းကင္ ေရခ်ိဳးေနသည္အား ေစာင့္ေနရင္း မိမိ ခႏၶာကိုယ္က ပူလာကာ တစ္ခုခုကို လိုအပ္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္၊ ထိုအခိုက္ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးပြင့္လာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ အေပၚပိုင္း ဗလာ ျဖင့္ ခါးတြင္သပတ္အျဖဴ သာပတ္ထားေသာ ေကာင္းကင္ကို ျမင္လိုက္ေသာအခါ စိတ္ကိုခ်ဳပ္တီးလို႔ မရေတာ့ေပ...

" ကိုယ္ .. ကိုယ္ ေရခ်ိဳးခန္း ခနသံုးမယ္ေနာ္ ညီ "

သက္တန႔္ မိမိ ၏ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ကိုထိန္းကာ ေရ ခ်ိဳးခန္းသို႔သြားၿပီး ကိစၥကို ေျဖရွင္းရန္ ႀကံေတာ့သည္...

" ဘာျဖစ္လို႔လဲ အကို ၊ အကို႔ ၾကၫ့္ရတာ ေနမေကာင္းခ်င္ေနတာ လား ေခြၽးေတြလည္း ျပန္လို႔ "

ေကာင္းကင္ သက္တန႔္၏ ဟေနေသာ ရင္ဘက္ ကိုမထိတထိ ထိကာ စကားဆိုလိုက္သည္...
.
.
To be continued...