Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 • Çok yüksek hissediyorum ama bana sarılman için çok uzaktayım.
•
Asansörden inerek uzun beyaz koridorda yürürken karşıdan gelen bir anne ve kız çekti dikkatini, saçları tek örgü yapılmış Daeun yaşlarındaki kız bir elinde minik peluş filini tutarken diğer eliyle annesinin büyük elini sıkıca tutuyordu, bakışları yerdeydi ve ayaklarını sürüyerek gidiyordu.
Omzunda asılı çantasına elini koyarak kadın yanından geçerken sallanmasını ve ona çarpma ihtimalini engelledi, koridorun sonunda sola döndüğünde Jeon Jeongguk'un geniş bekleme salonuna vardı, bir baba oğul ve kenarda bekleyen on dört yaşlarında kızları ile bir aile vardı.
Asistana yaklaşarak adını soyadını vermenin ardından pedagogun kendisi ile görüşmek istediğini de belirtti, "Sizi biraz bekleteceğim Bay Kim, bir şey içmek ister misiniz?" diye sordu dünkü nazikliği ile, onu kibarca reddederek insanlardan uzakta bir sandalyeye oturdu ve çantasını kucağına çekti.
Dakikalar ilerlerken orada oturmuş, televizyon ekranından yayınlanan eğitici bir çizgi filme izlemeye dalmıştı. Asistan kendisine seslenerek Jeon Jeongguk'un onu beklediğini söylemesi ile kendine geldi, baba oğul ortada görünmüyordu.
Kapıyı tıklatarak içeriden gelmesini söyleyen sesi duyduğunda parmakları kapı kulpunu kavrayarak aşağıya indirdi. Genç adam yerinde otururken bu kez gri renkte boğazlı bir kazak giyiyordu, uzun saçlarından bir kısmı kulağının arkasına atılmış haldeydi ve tüm dikkatini önündeki deftere vermiş haldeydi.
"Bay Kim, hoş geldiniz."
Taehyung siyah berjere otururken Jeon Jeongguk başını kaldırarak ona bakmış ve gülümseyerek selam vermişti. "Merhaba Bay Jeon." diye mırıldandı, dün mesajı aldığından beri bugün yapılacak olan konuşma zihninde dönüp duruyordu, Daeun'ı gece uyutmak her gün daha da zorlaşırken dün gece tamamen bir kaosa dönmüştü.
Çantasını önünde duran minik sehpaya bırakarak arkasına yaslandı, Jeongguk elindeki kalın defterde sayfaları çevirerek birinde durdu ve bakışlarını orada gezdirmenin ardından yeniden Taehyung'a çevirdi. "Bay Kim, endişlerinizde çok haklı olduğunuzu belirtmeliyim. Beş yaşındaki bir kız çocuğu için Daeun'ın yaşadıkları kolay değil." dedi, Taehyung bildikleri karşısındaki adam tarafından sıralanırken omuzlarını düşürdü.
Önüne bırakılan resimlere bakarken "Daeun'ın hayatında büyükannesi ve halası dışında hiçbir kadın figürü yok. Anladığım kadarıyla kendileri de başka bir şehirde yaşıyor. Size açık konuşacağım Bay Kim, bir kız çocuğu için etrafında bir kadının olması çok önemlidir. Bu bir anne olmak zorunda değil ama bilirsiniz, kızlar için ergenlik ve getirdikleri erkeklerinki kadar basit değildir. Vücutlarında yaşanan değişimler, regl olmaya başlamaları siz ne kadar yakın olursanız olun, kız çocuğu için kendi içinde utanç duygusu oluşturur." Taehyung onu dinlerken sadece başını sallamaktan başka bir şey yapamıyordu, bunları az çok tahmin ediyor olsa da duymak, elini ayağını bağlıyordu.
