Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15; Tüm zamana, değişikliklere ve mevsimlere dayanıklı olacağım.
lana del rey, yosemite
●
Bir şeyleri aklınızdaki bir yere oturtmak için bazı anlar vardır ve bu benim için, Jeongguk'u yıkılmış halde görmek olmuştu.
Onu gözleri dolmuş, ağlamamak için kendini sıkarken görmek kalbimin acı içinde kalmasına sebep olmuştu. Ne yapacağımı bilemiyordum, aklıma gelen tek çözüm Daeun için başka bir padagog bulmak ve Jeongguk'u altına girdiği bu yükten kurtarmaktı, içine adım atmaya karar verdiğimiz ilişki içinde en doğrusu bu gibi duruyordu.
"Ben tavşan ile konuşmak istiyorum sadece."
Daeun'a yeni bir oyun arkadaşı olacağını söylemek en zoruydu, itiraz ederek pizzasından yemeuye devam ederken birden bana baktı. "Jeongguk artık beni sevmediği için mi başkası ile oynayacağım?" Onu yanımda oturduğu sandalyesinden alarak kucağıma çektim, "Daeun-ah, Jeongguk sana bayılıyor, seni çok sevdiğine eminim." dedim dudaklarımı şakaklarına değdirmeden önce, alt dudağı büzülerek nemli gözleri ile bana bakarken ona dayanmak çok zordu.
O günün akşamında Jeongguk bu konuya itiraz etse de "Ya benimle ilişkini keseceksin ya da Daeun ile danışman ilişkini, ikisinin bir arada karmaşa yarattığını gördük." demiş ve onunla ilişkimi ilerletmek istediğimi dile getirmiştim. Onu ikna etmek kolaydı ama kollarımın arasında duran bedeni ikna etmek daha zordu, "Hatırlıyor musun, bana bir gün annene değer verdiğim gibi birine değer verir miyim, onu sever miyim diye sormuştun?" Daeun başını sallayarak beni onaylarken gözünden süzülen yaşı sildim, ona asla dayanamıyordum.
"Ben Jeongguk'a çok değer veriyorum."
Ona her şeyi tüm çıplaklığıyla, anlayabileceği şekilde anlatmak en iyisi gibi göründü gözüme. Kaşları çatılırken kıkırdadım, "Tavşan ve sen sevgili misiniz?" diye sordu birden, gülmemi durduramazken başımı sallayarak onu onayladım, tepkisini beklerken "Ben ona baba mı diyeceğim?" diye sordu bu kez, "Bence tavşan diye seslenmen hoşuna gidiyordur, bunu ileride ona sorarsın." dediğimde başını salladı, hala nemli gözleri ile bana bakmasına dayanamayarak yanağını öptüm.
Daeun bir pizza dilimi alarak onu ısırırken "Bu yüzden yeni bir oyun arkadaşı bulmamız gerek, Jeongguk artık ailemizden biri ve orada seninle oyun arkadaşı olamaz. Onu evimize çağırırız ve sen o zaman, onunla istediğin kadar oynarsın." dedim, bunu düşündüğünü belirten bir yüz ifadesi takınırken "O zaman beni oradaki çocuklardan daha çok sever, değil mi?" Daeun'ın insanların her zaman sevgisini alarak büyümüştü ve herkes için tek kişi olmuştu, Jeongguk için de tek kişi olmak istemesini anlıyordum.
