Rather be normal

HS10: Austin

Het is nu al dinsdag op de tweede week hier. Ik zit in het lokaal met een veer voor m'n neus. We moeten hem laten vliegen. Ik wijs mijn stok op de veer. Terwijl ik de bewegingen met mijn stok maak, spreek ik de spreuk uit.  "Wingardium leviosa!"  de veer vliegt vrolijk omhoog. De lerares, Professor Emmelaar, kijkt tevreden toe.  "Keurig, Mc. Fadell. Gaat u maar daar zitten, bij meneer Trevold. Probeer die ananas maar te laten vliegen."  ze wijst naar een tafel in de hoek. Er zit een blonde jongen steeds opnieuw met zijn stok te zwaaien, maar de ananas blijft staan waar hij staat. Ik loop er naar toe en ga naast hem zitten. Hij kijkt me verbaasd aan. Omg, het valt me opeens op dat hij echt heel knap is. Hij steekt zijn hand uit.  "Hoi. Austin Trevold. Voluit Alberto Undigio Settard Thomas Iwan Natthan Trevold... Maar ja."  hij bloost. Ik glimlach.  "Quirijne Mc. Fadell. Gewoon Quirijne."  hij glimlacht verlegen en buigt zijn hoofd, waardoor zijn blonde plukken een beetje voor zijn gezicht hangen. Hij gaat weer rechtop zitten en wijst met zijn stok op de ananas.  "Wingardium leviosa!"  Hij spreekt de spreuk goed uit, maar zijn bewegingen zijn wat rommelig. "Goed... Je weet de spreuk. De bewegingen... Ik help je. Okay?" hij knikt. Ik leg mijn hand op zijn hand, die hij weer om zijn toverstok heen heeft. "Goed. Jij spreekt de spreuk uit, ik help met de bewegingen." hij knikt. "Wingardium..."  ik trek van boven naar beneden een verticale lijn met de stok... "...Leviosa!"... En maak een soepele zwaai. De ananas vliegt de lucht in. Austin (spreek uit als Ostin) glimlacht. Hij heeft kuiltjes en superwitte tanden. Zijn blonde haar komt ongeveer tot zijn kin, qua lengte. Hij heeft mooie blauwe ogen. Ik laat de ananas zelf nog eens vliegen en Austin lukt het nu ook. De bel gaat. Hij kijkt me twijfelend aan.  "Eh... Zie ik je vanavond in de leerlingen kamer? Misschien..?"  ik glimlach. Vet schattig.  "Ja, leuk. Zeven uur?" hij knikt en loopt het lokaal uit. Ik blijf staan en kijk hem na. Safi en Puck komen op me aflopen. Puck legt haar handen op haar wangen en slaakt een zacht gilletje. "Oh my god! Who the fuck was dat!?" ik glimlach. "Austin Trevold."  Safi fluit. "En...?"  "Wat?" Safi draait met haar ogen. "Heb je niks afgesproken?" "Jawel. Zeven uur in de leerlingenkamer." Puck joelt. Wat stom van mij dat Austin me nooit eerder is opgevallen! Alhoewel... Hij is wel een beetje stil. We lopen naar de leerlingenkamer om huiswerk te maken.

-zeven uur 's avonds-

Ik loop de leerlingenkamer in. Als ik rondkijk, zie ik Austin bij het haardvuur zitten. Ik ga er tegenover zitten. Hij kijkt blij op. "Hoi!" "Hoi." er valt een stilte die nogal ongemakkelijk is. "Ben je... Dreuzelkind?"  ik knik.  "Ja, mijn moeder is een snul en mijn vader dreuzel. De hele familie aan mijn moeders kant is wel tovenaar of heks." Austin knikt. "Ik ben... Een geval apart. Bij mij is de toverwereld er... Zeg maar... Ingepropt. Ik kom officieel uit een dreuzelgezin, maar ben geadopteerd door een tovenaarsgezin. Ze hadden niet verwacht dat ik een tovenaar zou worden, dus die brief was een verrassing. En... Nu zit ik dus hier." ik knik. "Heb je broertjes? Zusjes?" hij kijkt op. "Eh.. Nee. Jij?"  "Ja, een broertje. Joshua. Hij is echt heel lief. Hij wilt supergraag naar Zweinstein. Ik hoop ook dat hij komt."  ik voel aan het wolkje in mijn oor. Ik heb ze zowat elke dag in. "Mooie oorbellen."  "Dankje. Van Joshua."  hij knikt. We praten over vanalles en nog wat. Voor we het weten zijn Austin's ketelkoeken op en is het negen uur. Wauw, zou ik verliefd op hem zijn? Ik loop naar hem toe en wil hem een hand geven. Maar hij buigt zich naar me toe en geeft me een kus op mijn wang. We worden allebei knalrood. "Eh... Weltrusten."  ik ren de trap op naar de slaapzaal. Bovenaan draai ik me om. Austin staat nog bij het vuur. Ik zwaai nog een keer en loop naar mijn bed, waarop Safi en Puck zitten te kletsen. Als ze mij zien stoppen ze en kijken me grijnsend aan. "En?" ik glimlach. "Hij gaf me een kus op mijn wang." Puck gilt. "Omg, hij is zoooo smoor op je!"  ik moet lachen. Rare mango. We kletsen nog wat, daarna gaan we slapen. Jep, ik ben verliefd.