HS17: No CandyWorld?

45 10 1
                                    

Die zaterdag zijn we om elf uur  klaar om te vertrekken. Ik heb niet onthouden waar de speciale kamer was, dus dat wordt zoeken. We zijn al een halfuur onderweg. Ik schrik me rot als ik opeens iets kouds voel.. Het is net alsof er een ijskoude emmer water over me heen gegooid wordt. Ik kijk om. Oh, het is Haast Onthoofde Henk, de geest van Griffoendor. Hij kijkt me schuldig aan. "Excuses, mejuffrouw Mc. Fadell." ik knik. "Meneer, zou u ons kunnen helpen?" dit keer knikt hij. "Kan u ons vertellen waar het muurkleed van de dansende trollen is?" Henk glimlacht. "Ah, mijn favoriete decoratie van het hele gebouw. Maar natuurlijk, mejuffrouw. Volgt u mij." Hij zweeft voor ons uit en wij lppen achter hem aan. Binnen vijf minuten zijn we bij het kleed. "Bedankt, meneer."  "Graag gedaan." Hij buigt lichtjes en zweeft door een muur heen. We lopen door de hal. Ik concentreer me op de plek waar de deur de vorige keer zat. "Hier was het... Waarom gebeurt er niks?" We denken na. Puck tikt op mijn schouder. "Wat deed je? Wat deed je toen je hierlangs liep en de deur verscheen?" "Ehm.. Ik liep." Puck zucht. "Ik bedoel specifieker. Weet je nog waar je aan dacht? Hoe je liep?" ik graaf terug in mijn geheugen en denk hardop. "Ehm... Ik liepgewoon. Het was nog vroeg... Ik was al lang wakker. Ik dacht aan.... Aan..." ik zucht. "Ik weet het niet meer." Ik zie Puck grijnzen. "Wat zit je te lachen?!" Ik ben een beetje pissig. Wat lacht ze nou? "Dacht je toevallig... Aan eten?" Mijn mond valt open. "Ja! Ik dacht aan dat ik honger had en dat ik best wel wat zou lusten..." Ik concentreerde me opnieuw op de muur. Eten... Ja, ik heb trek! Nom, nom. Ik sluit mijn ogen. Naast me hoor ik mijn vrienden naar adem snakken. Ik open mijn ogen. De deur! Yes! De wereld is er weer. Blij huppel ik naar binnen. De anderen komen achter me aan. "Omg... Dit is zooo verschrikkelijk gaaf!!" Safi trekt een stuk suikerspin uit de boom. Opeens verkleurt haar haar, precies in de kleur van de suikerspin. We hangen uren rond zonder moe te worden. We lopen af en toe een huisje van koek binnen, die gezellig zijn ingericht. Rond vier uur besluiten we om naar 'huis' te gaan. Nog geen uurtje later staan we weer in de leerlingenkamer. We eten in de grote zaal en maken nog wat huiswerk. We gaan allemaal vroeg naar bed.

Kort hoofdstukje, sorry :(

Rather be normalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu