ön söz
Hayat benim için, her şeye rağmen güzel falan değildi. İstediğim hiçbir şey tam anlamıyla olmazken istemediğim her şey inâtla gözlerimin önünde birer birer gerçekleşiyordu. Onun, bir kadın ile birlikte buraya geri dönmesi gibi...
Hayata karşı pek ısrarcı bir insan değildim. Uyuşuktum, yorgundum,hatta ve hatta gıcıktım. Abur cubur yemeye parayı gereksiz yere harcamaya bayılırdım. Ama bir yandanda içten içe duygusal ve kırgındım. Özelliklede o mendebur Yağız'a. Eğer o beni bırakıp gitmemiş olsaydı şuan bu koca odada yalnız ağlıyor olmazdım. Her ne kadar platonik olsamda benim ona karşı olan duygularımı bildiğine adım kadar emindim.
Onun gidişi bendeki bütün olumsuz duyu ve hisleri gün yüzüne çıkarmıştı. Dışarıya karşı,her şeye rağmen güler yüzlü olsamda içimde olanları ben dışında kimse bilmiyordu.
O, benim için öyle bir şey ki, o öyle bir huzur ki yüreğime. Yüzünü uzaktan görmek bile öyle mutluluktu ki bana. Tarif edemediğim her duygu onun içindi.
Kalbimin ritmi sadece onun için değişiyordu.
•√••√•
Hikâye kadromuz kalabalık olduğu için ben hayalimde canlandırdığım kişilerin fotoğraflarını burada paylaşmak istedim.
Böyle, fotoğraf-gif- falan eklemek hoşuma gidiyor. Tâbii bunlar benim hayalimdeki karakterler siz beğenmezseniz başka bir şekilde de düşünebilirsiniz.
**
Nisa Naz Sipahi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA MAHALLESİ | +18
ChickLit"Seni şimdi öpsem, muhtemelen mosmor bir gözle uyanmış olurum." "Abimden mi korkuyorsun?" Diye fısıldadığımda,"Biraz." Diye fısıldadı, sıcak nefesi yüzümü yalayıp geçiyordu. "Seni öpen ben olursam sorun olmaz o zaman." Cümlemi bitirir bitirmez düşü...