(FAKE) LOVE {LUKE HEMMINGS}

KHOOFDSTUK 18

'Asjeblieft doe me niks..'

POV Anna

'Nee, ik ga je echt niks doen. Ik uh wil alleen sorry zeggen. Ik moest niet zo reageren. Hij trooste je alleen.' Zegt Luke zacht.

Ik kan mijn oren niet geloven. De jonge die eerder deze dag nog tegen me schreeuwde komt nu sorry zeggen.

Spontaan krijg ik tranen in mijn ogen en begin te huilen. Luke komt rustig naar me toegelopen. 'Hey, wat is er?' Vraagt hij bezorgt.

'Sorry, maar de laatste tijd begin in spotaan te huilen.' Zeg ik zacht.

Hij spreid zij arme als teken voor een knuffel. Natuurlijk weiger ik het niet, want ik heb het nodig nu.

'Vergeef je mij?' Vraagt Luke hoopvol. Ik veeg mijn tranen weg.

'Sorry Luke, maar ik heb tijd nodig. Ik kan niet zomaar 'ja ik vergeef je' zeggen als ik het niet zeker weet.' Zeg ik deze keer zonder een tranen uitbarstig.

'Ik snap het, maar je komt toch wel terug naar huis?' Vraagt Luke hoopvol.

'Jazeker, maar niet vandaag.' Luke knikt en verlaat de keuken. Even later hoor ik de voor deur dicht gaan.

Niall komt de keuken in wandelen. 'Hebben jullie het uitgepraat?' Vraagt hij bijna direct. Ik schud mij hoofd.

'Ik weet niet of ik die sorry kan vertrouwen.' Zeg ik zo zacht mogelijk. Maar waarschijnlijk heeft Niall het gehoord, want hij komt naar mij toegelopen en trekt me in een knuffel.

'It's going to be alright princess.' Fluisterd hij in mijn oor.

Ik kijk hem aan en glimlach naar hem. Wauw nooit gedacht dat iemand zulke mooie blauwe ogen zou kunnen hebben.

Langzaam komen onze hoofden dichterbij elkaar.

Onze lippen zijn nog maar een maar centimeter verwijderd van elkaar. En dan voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Ik glimlach tijdens de kus.

Niall trekt zich terug. 'Ow uh sorry ik kan dit niet. Luke is mijn vriend. We vertellen dit aan niemand oke?' Vraagt hij meteen bezorgt. Ik knik alleen maar.

'Kom ik laat je je kamer zien.' Zegt Niall zachtjes. Ik knik en loop achter hem aan.

'Zo begint mijn leven vol leugens.' Dacht ik in mezelf.