Esin taksiyle gittikten sonra bende arabaya binerek telofonu elime aldım, Yankı bir kaç çalmanın ardından açtı.
"Sera"
"Nasılsın Yankı"
"İyiyim, sen, neler yaptın"
"İyi, bagletlere baş sağlığına geldim."
"Yorucu olmuştur"
"Evet, aslında Yankı benim seninle birşey konuşmam gerekiyor, buluşabilir miyiz?"
"Sera şuan çok yoğunum ama akşama olur"
"Tamam, eve gelirsin"
"Tamam" dediğinde telofonu kapatarak eve ilerledim.
Eve geldiğimde Esin'i koltukta uyuduğunu gördüm, içerden battaniye alarak üzerini örtüp kendime çay yaptım.
Bir taraftan çay yudumluyor, bir taraftan Esin'i izliyor, bir taraftan ta Yankı'nın anlatacaklarını düşünüyordum.
Zaman geçmiyor benimse içimde fırtınalar kopuyordu, Yankı'nın söyleyeceklerinden korkuyordum.
Bu düşüncelerle kendimden geçmişim, gözlerimi araladığımda bu sefer Esin beni izliyordu.
"İyi akşamlar uykucu" dediğinde birden kendime geldim.
Akşam olduğunu farkındayım ama gitmemiz gereken bir yer var. Esin'in yüzüne baktığımda hafifçe gülümseyip;
"nereye gideceğiz?"
" bir grup yelenin yanına."
" Pekala Neden oraya gitmemiz gerekiyor şu anda."
" Sera bu söylediğime belki birazcık kızacaksın ama gideceğimiz yerde poyraz'da olacak idare edebilirsin değil mi? Çünkü son zamanlarda ona çok kızgınsın."
"Sorun değil şu an mı gitmemiz gerekiyor. Sen bana hala sebebini söylemedin."
" Evet çünkü Eğer oraya da gitmezsek sorun çıkabilir. Bir sürü bagleti ziyaret edip onları ziyaret etmezsek kırılabilirler."
" Pekala gidelim."
diyerek ayağa kalkıp sehpadaki anahtarları elime aldım. Esin'le benimle birlikte evden çıkıp arabaya bindik. Yarım saatlik bir yolun ardından Ilgaz'ın ilçesine gelmiş etraf ağaçlarla kaplı bir evi göstermişti Esin.
" İşte burası bize bu Yelenlerin anlatmak istediği bir şeyler olduğunu söyledi Poyraz. Üstelik onlara bir teşekkür borçluyuz biliyorsun."
" Pekala hadi gidelim teşekkürümüzü edelim ve eve geri dönelim. Çünkü yankı gelecek."
İçeriye girdiğimizde de hemen oturduğu yerden kalkıp yanıma gelmişti.
" Sera buraya geleceğini biliyordum."
dediğinde bize bakan kızları gördüm. Poyraz'a hiçbir şey söylemeyip kafamı hafif eğerek selam verdim.
" Merhaba kızlar biliyoruz ziyaretimizi en son size gerçekleştirdiğimiz için bize birazcık kızgın olabilirsin. Ama inanın bana bagletler çok zor günlerden geçiyorlar. "
Hepsi sırayla yanıma gelip isimlerim tek tek söylemeye başlamıştı.
"Ben Müge aslında size kızgın değiliz. Sadece onca bagleti ziyaret edip, bizim yanımıza gelmemeniz birazcık kırıcı."
Hepsinin yüzlerine tek tek baktım. Hepsi birbirinden güzel ve fazla çekiciydiler. tipleri hemen hemen birbirlerine benziyor fakat hepsinin Ayrı Bir Güzelliği vardı. Poyraz koluma girip:
" Kusura bakmayın biliyorsunuz bakletlerin çok fazla şehiti var."
" Merhaba ben Saadet biliyoruz ve sizi kızgın da değiliz. İlk önce onları ziyaret etmeniz bence daha mantıklı. Biz bir şekilde yine sizinle buluşabilirdik ama onlar bu erişimi sağlayamayabilirler. Sonuçta bizler ölümsüzüz ve bir şekilde saatler içinde iyileşebiliyoruz."
