Poyraz yanımızda uzaklaştığında babam omzuma dokunup;
"Birazdan geliyorum sen içeriye geçip kahve yap bize konuşmamız kısa sürecek."
Diyerek yanımdan ayrılmıştı. Onları dinlememek için zor tuttuğunu biliyorum kendimi. Yavaş adımlarla arabanın yanında duran Poyraz'a baktım. Beni fark etmemesi için
duvarın köşesinde bekledim. Babam yanına geldiğinde kollarını birleştirerek bir adım yanına yaklaştı.
"Ne oldu anlat."
Diyerek omzundan ittirdi.
"Hakan'ın baglet olmadığını ."
Babam elini başına koydu.
"Başka .!"
"Bunu benimde bildiğimi "
"Bu kadar mı.? "
"Evet fazlası yok."
"Onu sana emanet ettim Poyraz .Kızım kendini çok yanlız hissediyor bana ihtiyacı var."
"Kal o zaman bizimle ."
"Yapamam gitmek zorundayım, buraya gelirken bile bir çok yalan söyleyerek geldim."
"Onu merak etme sen babalık ,ben yanındayım."
Babam sıkıca sarıldı .Bıraktığında ise konuşmasına devam etti.
"Onu burada tutamayız Demir ."
"Savaş bitesiye kadar."
"Olmaz ,kendine çok güveniyor."
"Bunu yapamam Poyraz ,Onun ölümüne dayanamam .Savaşın başlamasına az kaldı oomzunaçok güçsüz.Savaşın ortasında bayılıp kalır o zaman ne olacak peki."
"Sandığı dan daha güçlü gördüm ve şahit oldum. İnan bana kızın herşeyin üstesinden gelecek kadar yetenekli."
"Bak anlamıyorsun."
"Dinle beni onu şuanda durduramayız. Bunu benden isteme. Güveniyorum ve yanında olacağım. "
Poyraz'ın benim hakkımda bu şekilde konuşması hoşuma girmişti. Bana güveniyor ve yanımda olacağını belirtiyordu. Onları daha fazla dinlemek istemesiğim içinden hemen içeriye gidip kahve yaptım. Kahveleri bardağa koyduğumda ikiside içeriye girmişlerdi. Az önce ona olan kızgınlığım bir nebzede olsa gitmişti. Sadece anlatmadığı için kırgınım.
Kahve bittikten sonra babam gitmek içine hazırlandı. Babamla biraz daha vakit geçirmek için onu otele kadar götürmeye karar verdik. Babam arabadan indiğinde bende inerek gözlerine baktım.
O anda bana sıkıca sarıldı ve kulağıma sıfıldadı.
"Sera, ne olursan ol yada ne yaparsan yap. Sen benim kızımsın. Ve bunu hiçbir şeye değiştirmez. Senden bu dönemde istediğim tek bir şeye var. Lütfen her iki taraf içinden adaletsizlik yapma.
Kendini.geriye çektiğinde ben yine onun gözlerine odaklandım.
"Merak etme baba benim tek istediğim şeyde bu. Her iki tarafında hakkını sonuna kadar koruyacağım bu konuda bana güvene bilirsin. "
Babam anlımdan öpüp bizden uzaklaşırken bende arabaya bindim. Poyraz binip arabayı çalıştırdığında eve doğruyu yol aldık. Ama bir süre sonra kendimi iyi hissetmediğini fark ettim. Bunun en büyük etkisi ise yaklaşmakta olan savaştı.
"Arabayı durdur."
Dediğimde Poyraz anlaösızca yüzüme baktı ve arabayı durdurdu.
"Ne oldu?"
