Ο Harry με πλησίασε. Του έδειξα το μήνυμα και με κοίταξε ανήσυχα.
"Τι θα κάνουμε;" ρώτησε χαμηλόφωνα
"Έλα μαζί μου" του είπα και τον έποιασα από το χέρι. Πήγαμαι πιο πέρα όμως ακόμα μπορούσα να διακρίνω τα βλέμματα των υπόλοιπων να μας κοιτάζουν με απορία
"Ξέρω τι θέλει" του είπα
"Τι;"
"Να με κάνει να πονέσω..." του είπα
"Το μόνο που θέλει είναι να με δει να καταρέω..." πρόσθεσα μετά από λίγο
"Για συνέχισε..." μου είπε γεμάτος ενδιαφέρον
"Τι θα γινόταν αν έβλεπε πως παρόλα όσα έχουν γίνει εγώ συνεχίζω να είμαι χαρούμενη τι θα έκανε;"
"Θα γινόταν έξω φρενών..."
"Ακριβώς!"
"Δεν ξέρω Perrie...είναι πολύ ριψοκίνδυνο...Μπορει από το θυμό του να κάνει κακό στην Em..."
"Δεν έχουμε αλλη επιλογή! Όσο είναι κοντά του κινδυνεύει! Δεν μπορώ να την βοηθήσω! Δεν υπάρχει άλλη λύση Harry! Μπορεί έτσι να προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί μας..." είπα ενώ συγκρατούσα τα δάκρυά μου
"Νομίζω πως πρέπει να το πούμε στους άλλους..." είπε
"Όχι!"
"Δεν μπορούμε να το χειριστούμε μόνοι αυτό! Καταλαβε το! Είναι πολύ επικύνδινο!" μου είπε ποιάνοντας με από τους ώμους..."
"Σε παρακαλώ Harry...Μην μιλήσεις! Δεν πρέπει να μάθουν τίποτα..."
"Ούτε ο Zayn;"
"Αυτός είναι που δεν πρέπει με τίποτα να εμπλακει..."
"Είναι και δικό του παιδί Perrie"
"Όμως επίσης είναι και δικό μου και ως μητέρα της πρέπει να τη προστατέψω!" του είπα και εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Louis
"Τι λέτε εδώ;" ρώτησε
"Τα δικά μας..." του απάντησα και έσκασα ένα ψεύτικο γελάκι
"Τι θες Lou;" είπε ο Harry
"Σε μία ώρα ο Zayn θα πάρει εξιτήριο" είπε και χαμογέλασα
"Ωραία!" είπα
"Σκεφτήκαμε με τα αγόρια πως καλό θα ήταν να προσλάβουμε μια γυναίκα να τον φυλάει... Μπορεί να ξανακάνει καμία τέτοια τρέλα"
"Σκεφτήκατε κάποιον;" ρώτησα
"Εμ...το έχουμε αναθέσει στο management.." απάντησε. Γύρισαμε όλοι πίσω με τους άλλους. Ο Liam και η Danielle ήρθαν ξανά... Θέλω τόσο πολύ να μάθω τι τους συναίβει αλλά δεν θέλω να φανώ τόσο αδιάκριτη...
YOU ARE READING
Amnesia 2: Ξαναχτίζοντας το παρελθόν
Fanfiction«Έκανα λάθοι. Έδιωξα από καντά μου ανθρώπους που με αγαπούσαν και θα έδειναν το κόσμο για εμένα. Και εγώ τους αγαπούσα απλά δεν το θυμόμουν. Η αμνησία είχε καλήψει τη καρδιά μου και είχε σβήσει τις αναμνήσεις. Ο άνθρωπος που αγαπούσα πιο πολύ από όλ...