Amnesia 2: Ξαναχτίζοντας το παρελθόν

κεφάλαιο 23

Αγνόησα το κινιτό. Ντρεπόμουν να της μιλήσω μετά από όλα όσα είχα κάνει. Τις παράτησα και έφυγα. Βάζω στοίχημα πως με έπερνε τηλέφωνο για να με βρίσει.
Ο ήχος κλήσης ήταν δυνατός. Όλα πήραν μια τροπή που ποτέ δεν θα την προέβλεπα. Πριν από λίγο καιρό ήμουν ευτυχισμένη και τώρα... Τώρα είμαι κάτι σαν σκιά. Οι σκιές δεν νιώθουν. Απλώς παρακολουθούν τον κάτοχό τους και είναι ανταγκασμένες να κάνουν ότι κάνει και εκείνος. Δεν έχουν επιλογή

Έτσι και εγώ. Ζω σαν την σκιά ανάμεσα σε ανθρώπους. Η μαμά συνήθιζε να λέει πως όλα στο τέλος θα βρουν το δρόμο τους αλλά εγώ βρίσκομαι σε ένα λαβύρινθο χωρίς κανένας στοιχείο για το πως θα βγω έξω. Το κινητό συνέχιζε να χτυπάει.

"Παρακαλώ" απάντησα. Δεν άντεχα άλλο να το ακούω. Έπρεπε να απαντήσω.

"Perrie εσύ είσαι;" η φωνή της Leigh-Anne ακούγονταν ανήσυχη, λες και ήξερε τι είχε γίνει μόλις πριν λίγα λεπτά. Λες και ήξερε τι είχε κάνει ο Harry. Μάλλον έχω τρελαθεί με όλα αυτά που έχουν συμβεί. 

"Ναι" της είπα σιγά

"Πως είσαι; Έμαθα ότι γύρισες πίσω" είπε

"Ναι.... Κοίτα Leigh-Anne έχουν συμβεί πολλά. Δεν νομίζω πως είναι η κατάλληλη ώρα να μιλήσουμε..." προσπάθησα να εξηγήσω αλλά με διέκοψε

"Perrie, αύριο θα μαζευτούμε όλοι στο σπίτι μου και θέλω να έρθεις. Ο Liam μου είπε πως γύρισες και θέλω να βρεθούμε όλες μαζί. Πρέπει να μιλήσουμε Perrie. Λοιπόν, θα έρθεις;" με ρώτησε με μια ελαφριά ανυπομονησία στη φωνή της.

"Εντάξει. Τι ώρα;"

"Αύριο στις 9 το πρωί. Θα σε περιμένω" είπε και έκλεισε το κινητό. 

Ξαναπήγα στο μπάνιο και τελείωσα το μπάνιο που είχα αφήσει στη μέση πριν μεσολαβήσουν το φιλί του Harry και το τηλεφώνημα της Leigh-Anne. Ένιωθα όλες μου τις ανησυχίες να φεύγουν καθώς το νερό έπεφτε στο σώμα μου. Φόρεσα τις πιτζάμες μου και έπεσα για ύπνο. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχε γίνει. Ο Harry με είχε φιλήσει 2 φορές. Την πρώτη δεν έδωσα σημασία. Πίστευα πως ήταν απλώς κάτι τυχαίο. Βέβαια πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα φιλί. Κι όμως. Πίστευα ότι ήταν κάτι τυχαίο. Ότι δεν θα ξαναγίνει, όμως έγινε. Ποτέ δεν θα το φανταζόμουν ότι ο Harry ένιωθε έτσι για εμένα. Τον ένιωθα σαν τον αδερφό μου και τώρα.... Τώρα τα πράγματα ήταν κάπως μπερδεμένα. 

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα το ρολόι δίπλα. Η ώρα ήταν 7μιση το πρωί. Σηκώθηκα και πήγα να ετοιμαστώ. Φόρεσα το τζιν μου και μια άσπρη μπλούζα. Δεν είχα όρεξη για να φτιαχτώ εδώ και πολύ καιρό. "HARRY" φώναξα αλλά καμία ανταπόκριση. Δεν πρέπει να είχε γυρίσει από χτες. Που μπορεί να πήγε;

Πέταξα πάνω μου μια ζακέτα, πήρα το κινητό μου και τα κλειδιά και έφυγα. Είχε αφήσει το αυτοκίνητό του εδώ. Δεν πρέπει να πήγε μακριά. Η ώρα είχε πάει ήδη 8. Μπήκα στο αυτοκίνητό του και έφυγα για το σπίτι της Leigh-Anne. Σε μισή ώρα είχα φτάσει. Μπορεί να ήταν νωρίς αλλά δεν είχα τι άλλο να κάνω. Βγήκα έξω και κατευθύνθηκα προς τη πόρτα. Χτύπησα και περίμενα να μου ανοίξουν. Η Jade άνοιξε τη πόρτα. Με κοίταξε με ένα ψυχρό βλέμα

Γεια :/ Συγνώμη το ξέρω πως έχετε νευριάσει μαζί μου και το κατανοώ απόλυτα. Έχω να αναιβάσω από τον Σεπτέμβρη. Πραγματικά είμαι άθλια... Λοιπόν. Ας μιλήσουμε λίγο για το ιμάτζιν. Είμαι πολύ θυμωμένη με τον Zayn. Ξέρετε πόσες φορές έφτασα στο όριο να διαγράψω την ιστορία μου γιατί πολύ απλά δεν ήθελα να γράφω για αυτόν; Δεν ασχολούμαι πλέον μαζί του. I don't give a shit about him because he didn't either. He should have won the Oscar for acting all these years that he actually had fun. Τέλος πάντων... Το θέμα είναι πως θα συνεχίζω την ιστορία και δεν θα τον αφήσω να μου χαλάσει την διάθεση. Επίσης θέλω να αναφέρω μια άλλη σημαντική αλλάγή που δεν έχει σχέση με το ιμάτζιν αλλά με εμένα. Είμαι potterhead. Θυμάμαι όταν συχαινόμουν τα βιβλία και τώρα απλά τα λατρεύω. Όλα χάρη στο Χάρι Πότερ. Είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί... Λοιπόν... επίσης θέλω πω κάτι τελευταίο. Κάποια ιματζιν μου είναι πολύ σισουλινίστικα αλλά όχι επειδή είμαι σισούλα αλλά επειδή τα ξεκίνησα πολύ καιρό πριν που στην ουσία όλες ήμασταν σισούλες. 

Ας μιλήσουμε ξανά για το Amnesia

Για ποιο λόγο ήθελε η Leigh-Anne να μιλήσει στην Perrie; Ο Harry τι θα κάνει ύστερα από την χυλόπιτα που έφαγε από την Perrie και το κυριότερο, τι ξέρει η Leigh-Anne για το παρελθόν του Max; 

Σας αγαπώ <3