Conquering the Wild Waves (Villaloid Siblings #1)

18

TW: depression, phobia

--

Voices started to fill my head again. Nakauwi na ako and while we're on our way home i'm trying my best para mapakalma ang sarili ko.

Kuya Kurt is comforting me naman kaya nakatulong yun saakin pero as soon as i stepped in my room voices started to fill my mind again.

"Inhale, exhale" i said to my self habang hawak ang dibdib ko

Think of happy thoughts Czena.

So i started to think happy thoughts at unang naalala ko ang pagkikita namin ni Zach, yung mga bonding namin ni Zach.

It ended naman ng maalala ko ang picture nila ni Arna, and i think the voices in my head got trigger.

I started hearing the voices again that i'm a failure to everyone, i'm worthless. Nag simula na din mag echo ang boses ni Eclea sa at Cleo sa isip ko. Sino ang susunod na mabibigo ko?

Is it Graxie? Carlem? Or Micah? Then i realized mas nauna ko nga pala nabigo ang sarili ko. My expectation on myself is so high, i thought i will conquer him because i'm expert at conquering wild waves but i was wrong.

If i didn't try to conquer him will i be in this state? Maybe no. Imbis na ako ang sumakop sakanya sya ang sumakop saakin. Mga problema ko ang sumakop saakin. Ako ang naging dahilan bakit ganito ako. Ako ang may kasalanan bakit nag kaganito ako, i'm the reason of my own downfall.

Gone the fearless Czena, many people considered me as queen of the waves but the queen of the waves has been drowned by the waves, people.

I'm drowned by the waves.

I can't eat nor  sleep. I'm afraid the waves might drown me more. Sa sobrang pagkakalunod ay hindi na talaga ako maka-ahon.

I started pulling my hair out of frustration. Suddenly my vision got spinny and later on naging blurred na ito. Marahas ko iniling ang ulo ko at pikit na kinukusot ang mata para bunalik sa dati ang paningin.

Nang bumalik sa normal ang paningin ay saka ko lang napansin na asa ilalim ako ng dagat. Wala akong makita kundi tubig at ang kadiliman na kumakain dito.

Sinubukan ko lumangoy papunta sa itaas ngunit hindi ako gumagalaw, i felt something is tied into my feet and i was right. May mga galamay doon ng octupos at sobrang lalaki nito pilit ako hinihila pababa pero pilit ko din ikinakampay ang aking mga kamay.

I saw scary sea creatures. I panicked kaya mas lalo ko pinilit makawala, may naramdaman akong tuwa ng makawala ako at makapunta sa itaas. Kumuha ako ng hangin ngunit sa gitna ng pagkuha ko ng hangin ay may nakita akong anino ng isang malaking bunganga na puno ng ngipin. Parang kakainin ako nito. It was just below my feet

I cried harder and the fear i'm feeling right now doubled because of what i saw.

The creature was gonna eat me pero nagising ako ng dahil sa pag ayog sa balikat ko.

"Czena!" Malakas na sigaw ni Zach

His look scared and worry. I'm panting hard inilibot ko ang tingin ko sa boung kwarto habang hawak nya ang balikat ko.

"H-help me" i was stuttering

I reached for his hand "D-don't leave me, please don't, a big creature tried to eat me, t-the sea, the o-ocean is full of darkness. I-im scared i-i dont want to be in the dark please help me" putol putol na sambit ko sakanya habang mahigpit na hawak ang kamay nya

Awa. Iyon ang nadagdag na emosyon sa mukha nya habang tinitignan ako. He started wiping my tears and hugged me gently. I felt safe in his arms. Can i stay here forever? In his arms? My home?