ANGEL/MİNSUNG

Vol-1

Jisung—"Saat kaçta geleceksin?" Yine dersten sonra arkadaşları ile kafe köşelerinde sürten sevgilimi aramıştım.

Minho—"Ya yine kızacaksın ama biraz geç geleceğim." İçimden sakin olmamı söyleyen binlerce nasihat veriyordum kendime.

Jisung—"Tamam Minho."

Minho—"Güzelim bak proje ödevimiz bu napayım? Birkaç gün sıkacağız dişimizi." Ne ödevmiş be.

Jisung—"Napıyorsan yap Minho, bir şey mi dedim?"

Minho—"Üzülmeni, kızmanı istemiyorum. Biliyorsun dersler çok zor, eşli ödev olmasa tamam da eşimle yapmam gerekiyor ondan dışarıda oluyorum."

Eşim diyor ya, eşim diyor.

Jisung—"Senin eşin benim bir daha başka birine eşim dersen o dudaklarını söker dilini koparır köpeklere atarım duydun mu beni?" Sakin falan olamıyorum işte.

Minho—"Ya bebeğim o anlamda demediğimi biliyorsun, sen benim sadece eşim değil her şeyimsin. Çok özledim seni, gelince yatağa da almıyorsun zaten."

Jisung—"Gecenin 2 sinde evine gelen adamın yeri koltuktur hatta çöp konteynırıdır. Dua et de sadece yatağa almıyorum."

Minho—"Bu ödev bitecek Jisung, bittiği zaman üç gün devamsızlık yapacağım ve o devamsızlık süresince dediğin her şeyin bu yatağa almamaların hesabını vereceksin, annemde olmayacak."

Bende bunu istiyorum ya.

Jisung—"Aynen aynen, yaparsın, bok beyin"

Minho—"Ben seni çok özlüyorum ama niye böyle yapıyorsun?"

Ama bende çok özlüyorum ve sevgilimin kaç gündür hep başkaları ile olduğunu bilmek kalbimi sızlatıyor.

Jisung—"Çünkü dayanamıyorum. Yanımda olmanı istediğim hiçbir zaman yanımda olmuyorsun."

Minho—"Okul çok yoğun sevgilim biliyorsun."

Jisung—"Ama ben özlüyorum seni." Dayanamamış yine ağlamaya başlamıştım, çok korkuyordum Minho ile ilişkimiz bozulacak diye ve bu hissiyat beni bitiyor.

Minho—"Bende seni çok özlüyorum sevgilim ama sen kendini böyle yiyip bitirince daha kötü oluyorum. Eve gelip de yapalım mı ödevi? Ne dersin?"

Normalde eve başkalarının girmesini sevmiyordum ama sevgilime bir ayrıcalık yapabilirdim.

Jisung—"Tamam gelin, geç olursa diğer odada kalır o piç kurusu." Minho gülmeye başladığında göremese de göz devirdim.

Minho—"Seni var ya seni, yemek istiyorum."

Jisung—"Eğer okul okul demeseydin, yiyebilirdin. Allah'tan uzak mesafe ilişkisi yürütmeye çalışmıyoruz."

Minho—"Sevgilim şimdi kapatalım o zaman. Eşyalarımızı toplayıp gelelim. Sende ortalığı topla çocuğa ayıp olmasın, tamam mı?"

Jisung—"Tamam." Moralim biraz düzelse de hala bozuktu. Sadece içimdeki bu kötü hissiyatı atmak istiyordum.

Minho—"Evet şimdi bir öpücük ver eşine." Ama ben eşimi yerim, yerim.

Jisung—"Geldiğinde öyle bir öpücük vereceğim ki sana... o yüzden elini çabuk tut."

Minho—"Tamam uçuyorum ben sevgilime." Telefondan öpücük atan sevgilimi düşünüp gülümsedim. Ardından telefonu göğsüme bastırıp derin bir iç çektim, gerçekten çok özlemiştim.

---------------

Evet, naber gençler? Devam kitabına başladım, ay çok heyecanlıyım.

İlk bölümü her zaman kısa tutuyorum, huyum bu. Bu kitaba devam ettiğim için gerçekten çok mutluyum ve sizleri çok özledim. Bakalım çok beklentileri karşılayabilecek miyiiim.

Her ne kadar devam kitabı olsa da, sonuçta farklı bir yere yerleşip yeni bir döneme girdiler ve ayrı bir kitap gibi olacak ama karakterler ve bu zamana kadar yaşadıklarını biliyoruz zaten.

Umarım bu fici de zevkle okur, beğenirsiniz. Bol bol yorum ve oy bekliyorum, özellikle yorum çünkü Devil-Minsung ficinin yorumlarını çok seviyordum.

Ahh şimdi bunu diyeceğim için çok heyecanlıyımmmm Devil-Angel/Minsung ile kalın, görüşmek üzereee.