6 bölüm

432 358 242
                                    

Keyifli okumalar....

Allahım ben ne yapıcam diye söylene söylene indikten sonra babamın karşısına geçip babamın konuşmasını bekledım.

"Kızım bunlar ne açıklar mısın bana,senin gazetelerde ne işin var?"

"Baba ben aslında sana yalan söylemiştim,korktum söylemeye sana.
Ben bir yarışmada oyuncu Furkan Kılıç'la sohbet hakkı kazanmıştım.Onunla görüştüğüm zaman beni gala gecesine davet etdi.
Kariyerime için büyük bir başarı getireceyini söyledi.Bende bu yüzden gitdim,fotoğraflarımızı ne zaman çekdiler anlamadım.Gerçekten çok özür dilerim."

Bu kelimeden sonra babam o kadar sinirlenmişdiki gözlerinden sanki alevler çıkıyordu.
Onu daha önce böyle görmediğim için korkudan neredeyse titriyordum.

"Demek bana yalan söyledin. Daha önce bir kez bile bana yalan söylemeyen kızım bana yalan söyledi.
Sen benden habersiz gala gecesine nasıl gidersin,ha nasıl.
Hele sen Ayşe buna nasıl izin verirsin?"

"Beni gerçekten büyük bir hayal kırıklığına uğratdınız"

"Baba lütfen anneme kızma onun bir suçu yok.Sana söylememesini ondan ben istedim.
Baba beni anlamaya çalış lütfen bu benim hayalimdi,gitmeseydim gercekten çok üzülücektim.Gerçekten çok özür dilerim".

"Madem yaptın sonucunada katlanırsın.Bundan sonra evden dışarı adımını bile atmıycaksın. Zaten dışarı çıksan gazeteçiler sana nefes almaya bile izin vermiycekler.
Bu yüzden seni okuldan da alıyorum. Eğitimine evde devam etdirirsin."

"Serkan sen neler söylüyorsun ya,bir hata için çocuğumuzu eğitiminden mi ediceksin. Bari teyzesinin yanına gitsin,kardeşim ona göz kulak olur. Hem oradakı okullarda daha iyi. Zaten 1 senesi kaldı. Onu da Ankara da okur."

"Siz neler söylüyorsunuz ya, benim burda arkadaşlarım,düzenim var, hayatım var ben bunları nasıl burakıp gideyim?"

"Bunu o galaya benden habersiz gitmemişten önce düşünücektin.Seçimini yap ya teyzenın yanına gideceksin, ya da seni okuldan çıkartırım, iyice düşün kararını ver" diye sordu kararlıkla.

Of ben şimdi ne yapıcam, mecbur teyzemin yanına gidicem yoksa tüm eğitim hayatım mahv olucak. Buna izin veremezdim.

Aslında teyzemi severdim.
Teyzem sarışın,mavi gözlü,tombul yanaklıçok tatlı bir kadındı.
Yıllarca çoçuğu olmuyordu, bu yüzden teyzem bir kaç yıl tedavi görmüştü.
Tedavi olandan sonra tatlımı tatlı bir kızları olmuşdu Ela.

Ela 4 yaşında görenleri kendine hayran bırakan,çok güzel, çok akıllı bir çoçukdu.
Annem teyzemi arayıp benim onlara geleceğimi haber vermişti. Teyzem bu haberi duyduğunda gerçektem çok mutlu olmuşdu.

Melisi arayıp olanları ona anlatmış saatlerce sohbet etmişdik.
Olanları duyduğu zaman Furkana saydırıp durmuştu, çok sinirlenmışti.
Olanları fazla kafama takmamayı ve her zaman benim arkamda olacağını söylemişdi. Bu bana birazda olsa iyi gelmişdi olanları azda olsa unutdurmuşdu. Onun gibi bi arkadaşım olduğu için gerçekten çok şanslıydım.

Odama giderek üzüntülü bir şekilde bavulumu toplamaya başladım. Bavulu topladıktan sonra ağzını kapatarak yatağın yanına koydum.
Erken kalkacağım için pijamalarımı giyinip yatağıma girmiştim.
Bu günkü olanları hatırlayıp gözlerim acıyana kadar ağlamıştım
Bir günde tüm hayatım mahv olmuştu.
Ne zaman uykuya daldım hatırlamıyorum.

Sabah annemin seslenişleriyle uyanmıştım.

"Kızım kalk artık hadi,uçağa geç kalıcaksın.Daha kahvaltı etmen lazım,hazırlanman lazım,beni bir daha bu odaya getirme bak."

Hemen yatakdan kalkıp ,banyoya gitdikten sonra, kiyafet seçerek üzerime geçirtdim.
Saçlarımı açık bırakmıştım, hafif makyaj yapdıktan sonra nihayet hazlrlanıp aşagıya ine bilmişdim.

Annemle babama günaydın söylediğimde annem gülümseyerek cevap vermişti, babamsa hem kızgın hem de üzüntülü bir şekilde yüzüme bakdıktan sonra soğuk bir ses tonuyla günaydın söylemişti.

Üzüntülü bir şekilde ofraya oturup kahvaltımı etmeye başladım.
Annem üzüntümü fark etmiş olacak ki bana dönerek konuşmaya başladı.

"Kızım bak biliyorum gitmek istemiyorsun ama bu senin için iyi olucak. Kendine dikkat et fazla soğukta kalma, yemeyini düzenli ye, sağlığına dikkat et."dedi bana.

Kahvaltımı bitirdikten sonra kapıya geldiğimde onlara döndüm .
Önce annemle sarıldıktan sonra sıra babama gelmişti.

"Kızım sana çok kızdım biliyorum ama,senin fotoğraflarını gazetelerde o başlıkla gördükten sonra gerçektende delirdim. Böylesi senin için çok iyi, hem seni oradakı en iyi okula yazdırdım. Burdan daha da iyi"

"Hayır baba öğle söyleme sen kızmakta sonuna kadar haklıydın. Sen iyi olucağını söylüyorsan kesin öylede olucak"

Birazda konuşduktan sonra babam artık geç kalıcaz çıkalım artık dedi.
Bavulumu arabanın arkasına yerleşdirdikten sonra, kendimde ön koltuğan gelip oturdum.
Uykum geldiğim için uyumaya karar vermiştim.

Babamın "Kızım geldik" diye seslenişiyle uyanmak zorunda kalmıştım.
İkimizde sıkıca sarılıp vedalaşdık. Ben uçağıma doğru giderken arkamı döndüğümde babamın hala orda durup bana el salladığını gördüm. Gözleri dolmuştu ama, yüzünde güzel bir gülümsemesi vardı.

Bende ona öpücük yollayıp el salladım oda karşılık verdi.
Uçağa bindiğimde bilete bakarak yerimi bulmuştum.
Kemerimi bağladıktan sonra,uykum geldiği için biraz yumaya karar verdim.

"Hanımefendi Ankaraya geldik,hanım efendi?" Diye bana seslendiğinde hemen uyanmıştım.

Ona teşekkür etdikten sonra uçaldan inmiştim.
Telefona baktığımda annemin bir kaç kes aradığını gördüm.
Onu arayarak iyi olduğumu Ankaraya vardığımı söyledim.
Bir taksi durdurup bindiğimde adresi söyleyip arkama yaslandım.

Teyzemin evine geldiğimde parayı verip arabadan inmiştim.
Kapıyı çaldığımda teyzem beni görür görmez bana sıkıca sarılmıştı.

"Kızım hoş geldin,özlemiştim seni sana bir sürü yemek yaptım en sevdiklerin. Hadi gelde otur ye soğutma"

Ela beni gördüğünde heyecanla sevinerek bana doğru yürümüye başladı, kucağıma atlayıp sıkıca sarıldığında, bende ona sarılarak alnına bir öpücük kondurmuştum.

Sofraya oturduğumda teyzeme yemekler için teşekkür etdikten sonra hemen yemek yemeye başlamışdım.

"Teyze niye bu kadar zahmet etdin?"

"Yok ya ne zahmeti ben onların hepsinin severek yaptım."

Ela tüm yemek buyunca kucağımdan inmemişti.
Yemeyimizi yedikten sofrayı toplamış, bulaşıkları yıkamıştım.
Teyzeme yorgun olduğumu söyleyip benim için hazırladığı odaya çıkdım.

"Miray abla bende seninle uyuyuyabilir miyim?"

"Tabiki tatlım, gel."

Ela pijamalarını giyinip gelmişti.
Onu yatağa uzanıp kendimde yanına uzandım. Ela bana sarılıp hemen uykuya dalmışdı.
Yanaklarına kocaman öpücük kondurdurdum.
Bu bir kaç günde neler yaşamıştım.
Furkan Kılıç yüzünden tüm hayatım tepe taklak olmuştu. Ama suç bende ben ona neden o kadar güvendim ki zaten.
Artık tüm olaları unutacak hayatıma bakacaktım. Çünkü onu düşünmeme deymezdi.
Acaba buradakı hayatımda beni neler bekliyordu?

Evet arkadaşlar bu bölümde bitdi. Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
Sizce Miray'ın babası söylediklerinde ne kadar haklı?
Lütfen yorum yapıb,oy vermeyi unutmayın.🙏🙏😊😘

HAYATIMIN YILDIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin