HAYATIMIN YILDIZI

14 bölüm

Keyifli okumalar...

Teyzemin bana seslenmesiyle gözlerimi zorlukla açarak ne olduğunu anlamaya çalışdım. Teyzem bir kez daha bana seslendiğinde uykulu bir ses tonuyla
"Uyandım teyze" diye cevap verdim.

Banyoya giderek duş aldıktan sonra havluyu vücuduma sararak banyodan çıkdım. Kendime her zamanki gibi sade kıyafetler seçip, saçlarımı kuruladım.

Kıyafetlerimi seçdikten sonra üzerime geçirdim. Bugün içimden gelmediyi için makyaj yapmadım, sadece saçımı toplayıp hazırlığımı bitirdim.

Bu arada dün kapıyı çalan neyseki Sudeydi, eğer müdür ya da hoca olsaydı ben kesinlikle biterdim. Utandığımdan dolayı, Furkanın yüzüne bile bakmayıp koşarak sınıftan çıkmışdım hemen.

Hazırlığımı bitirip aşağı indiyimde, yine halamın yemeklerinin nefis kokuları geliyordu.
Geç kaldığımdan dolayı ayak üstü çabucak kahvaltımı etdikten sonra evden çıkdım. Sude'nin arabasına bindikten sonra yanağına öpücük kondurup günaydın dedim.

"Sanada günaydın uykucu, ben bugün gelmezsin sandım ya, Vallahi şaşırtdın beni"

"Tamam ya geldim işte abartma, geç kalıyoruz gidelim hadi"

Sude arabasını çalışdırarak sürmeye başladı. Nihayet okula geldiyimizde, sınıfta ögrencileriden başka kimse olmadığını gördük. Ne olduğunu sorduğumuzda müdürün bir duyuru yapacağını söylediler. "Acaba ne söyleyecektiler" diye düşünürken Sudey'le şaşkın bir şekilde bir birimize baktık.

Müdür sınıfa girdikten sonra konuşmaya başladı.

"Öncelikle herkese günaydın, size harika haberim var. Bugün Furkan bey sağolsun bugün bizi setine davet etdi. Bu sizin eğitiminiz için çok iyi olucak. Filmin nasıl çekildiğini, nasıl iyi bir oyuncu olucağınızı daha iyi bir şekilde ögreneceksiniz. Bugün ancak sizin sınıfı götürücez, yarında diğer öğrencileri götürürüz. Her kese iyi günler dilerim"

Müdür ne dedi az önce Furkan'ın seti mi? Şimdi bakalım nasıl kaçacaksın Miray, sanki her şey bana inat oluyordu ya.

"Duydun mu Miray Furkan Kılıç'ın seti dedi. Ya bu benim en büyük hayalimdi nasıl sevindim bilemezsin. Peki sen neden sevinmedin ya?"

"Nasıl sevineyim Sude, ben bu aralar onunla karşılaşmak istemiyorum. Şimdi oraya nasıl giderim. Ne yapıcam ben?"

"Sakin ol Miray, daha ne kadar kaçacaksın ki, er yada geç görücek seni. Ben yanında olucam. Bizi fark etmez bile o kalabalıkta merak etme"

"Of inşallah öyle olur ya"

Oraya bir minibüsle gidicekdik. Toparlanıp aşağıya inerek otobüse binip bir yer bularak oturduk. Yol boyunca Furkan'ın beni fark etmemesi için dua ediyordum. Ama bu imkansız bir şeydi biliyorum, çünkü Furkan kesin beni geleceğimi çok iyi biliyordur ve beni rahat bırakmayacığını da çok iyi biliyordum.

Sonunda setin olduğu binaya geldiğimizde otobüsden indik. Binadan içeri girerek setin olduğu yere doğru yürümeye başladık. Merdivenlerden kalkdıktan sonra setin olduğu yere gelmişdik sonunda.

Furkan çekimdeydi, bu yüzdende geldiğimizi daha fark etmemişdi. Çekime ara verildiyinde Furkan bizim geldiyimiz görüp bize doğru yürümeye başladı.

"Hoşgeldiniz gençler, sizi burda gördüyüme çok sevindim. Umarım burayı seversiniz"

Furkan gözleri bir anlığına beni bulduğunda hemen Sude'nin arkasına geçerek ondan saklanmaya çalışdım.

"Miray böyle yaparak daha da dikkat çekiyorsun. Hem saklanmana gerek kalmadı, çünkü seni çoktan fark etdi bile"

Her kes dağılıp etrafı gezmeye başladığında Furkan'ın önünde sadece ikimiz kalmışdık. Furkan memnun olmuş bir şekilde bana gülümseyip, göz kırpdıktan sonra arkasını dönerek uzaklaşmışdı yanımızdan.