• 12. BÖLÜM/BAR •

364 97 2
                                    

Selam! Nasılsınız?

Tarihi buraya bırakabilirsiniz.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

*

• 12. BÖLÜM/BAR •

26 Eylül 2019

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

26 Eylül 2019

Hava epey karardı. Hayriye köpek bacaklarımın üstünde kıvrılarak uyurken Vera ile Çınar'da iki yanıma oturup televizyonda Play Station oynamaya koyuldular; Vera, Çınar'ı yenmek üzereydi. Vera her gol attığında ister istemez bağırıyordu, böylelikle de üstümde uyuyan hayvan, hırıltılar çıkarmaya başlıyordu.

Gözlerimi köpeğe devirdiğimde beyaz tüylerini parmaklarımla okşamaya başladım. Çınar'a bakıp, "Bu köpeği nereden buldun?" diye sordum.

Bana bakmadan, "Koridorda tek başına geziniyordu, sahipsiz olduğunu anladım. Yanıma alarak bizimle kalmasını istedim," diyerek cevabını vermişti. "Lan hadi be!"

Vera yanımdan, "Gol!" diye bağırdığında hemen ayağa kalktı ve Play Station kolunu masanın üstüne bırakarak Çınar'a baktı. "Böyle yenilirsin!"

Köpek bacaklarımın üstünde gözlerini açarak kucağımdan atlayıp Vera'nın yerine geçti ve oraya kıvrılarak gözlerini kapattı. Vera yüzünü düşürerek köpeğe bakarken, "Yerimden kalk, uyumadığını biliyorum, seni hain!" dedi.

Bir köpeğe, insan aşırı sinirli olabilir miydi? Köpeğe, onun bu gereksiz tavrına bir sonuç bulamadım.

Hayvanı Vera'nın yerinden kucağıma alarak koltuktan ayağa kalktım. O da bu sefer benim yerime geçip oturdu, kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Sen ayağını burkmamış mıydı? Sürekli ayaktasın."

Vera bana baktı. "Ara sıra sızlıyor."

"Sen de otur o zaman, sürekli ayağa kalkma." Doğruyu söylercesine onu uyarmaya çalıştım. Yanlarından köpeğe sarılarak ayrıldığımda arkamdan ikisi de benim hakkımda söylendi fakat onlara pek fazla kulak asmadım. Eğer asarsam canım sıkılacaktı.

Köpeği yatağa yatırıp yatırmama konusunda gidip geldiğimde omuzlarımı silkerek yanımda yatmasına karar verdim. İçeriden şişe kapaklarının açılma sesini duyduğumda yataktan koşar adımlarla yere indim ve adımlarımın hızını kesmeden dışarıya çıktım. Önlerinde iki tane büyük boy içki şişelerini gördüğüm gibi yanlarına gittim. Masanın üstünden şişeleri tam alacakken, ikisi de önlerindeki şişelerine benimle birlikte uzanarak tuttular.

İkisi de gözlerini gözlerime aynı anda odakladığında dudaklarımı aralayıp, "Yasak!" dedim bir anne edasıyla.

Çınar aniden güldü. "Ya saçmalama!"

İHTİRAS (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin