🏆 Wattpad Romence TR'de "Aşkı Enlerde Yaşayanlar" Listesinde 🏆
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü adam tarafından gece vakti kaçırılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16 Aralık 2020
Kulağıma gelen uğultulu seslerle kendime geldim, gözlerimi açtığımda siyah bir kumaş parçasının gözlerime bağlanmış olduğunu gördüm. Ağzım da bantlıydı. Yerimde hareket etmeye başladığımda gülme sesleri duydum, bir anda yerimde kalakalıp bu gülme sesinin kime ait olduğunu düşündüm, Çınar'a aitti.
"Plan değiştirdim," dedi ve ekledi. "Toplu katliam yapıp öyle hastaneye yatacağım."
Lotus sol tarafımdan, "Lan senin bizle olan garezin ne?" diye sordu öfkeyle.
"Bir garezim yok, o kötü kardeşine anlattım sorunumu. O biliyor sadece."
Çınar damağını şaklatarak Vera'yı reddetti. "Durun daha, az sabırlı olun. Size işkenceler edeceğim. Hep bu anı beklemişimdir."
Vera, "Lan!" dedi tekrar bağırarak. "Bizi öldürünce eline çok özendiğin o zengin hayatım geçmeyecek! Zaten o zengin hayat da batmak üzere."
"Ben senin zengin hayatını ne yapayım lan?"
Kaşlarımı çattım ve yerimde kıpırdandım. Adamlardan biri ağzımla gözümü açtığında Çınar tam karşımda siyah takım elbiselerle duruyordu. "Sen bunca zamandır onun hayatını istemiyor muydun?"
Çınar bana bakıp, "Hayır," dedi soğuk bir sesle. Bakışlarını tekrar Vera'ya çevirdi. "Lise yıllarımızda bir kız vardı, hatırlıyor musun?"
Vera birden, "Çiçek," dedi mırıldanarak. "E ne olmuş?"
Başımı Vera'ya çevirdim. Yüzü kan revan içindeydi, elleri sandalyenin arkasına bağlıydı. O yüzüme bile bakmıyordu.
"O senin yüzünden uçurumdan kendini attı. Gözlerimin önünde sırf sana olan aşkını itiraf edip kendini denizin dibine atıp boğuldu. Bunun suçlusu sensin! Şimdi Eylül'ü de böyle kaybetmeyi göze alamam! Eylül de benim gözümde Çiçek gibi birisi!"
Vera kaşlarını çatarak, "Ne anlatıyorsun lan sen?" deyip karşısında zırvalayan adama bakmaya devam etti. "Çiçek baştan beri hastaydı, onun intihar edebileceğini tahmin ediyordum ve asla beni sevmedi, yalan konuşma!"
Çınar'ın kahve gözleri bir anda dönüp, "Sevdi!" dedi, deli gibi güldü. "Siz yattınız lan!"
Gözlerimi kırpmadan Vera'ya baktım. Onu kıskanmış mıydım şu an, bilmiyordum ama bunu da ona soracaktım.
