🏆 Wattpad Romence TR'de "Aşkı Enlerde Yaşayanlar" Listesinde 🏆
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü adam tarafından gece vakti kaçırılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 Ekim 2020
Dağ evine yaklaşık 1 saat önce geldiğimizde hava oldukça kararmıştı, normalde gecenin geç saatlerinde uykum gelirdi fakat yaşadığım bu korkunç olayla gözümden uyku silinmişti. Oturma odasında yerlerimizi almıştık. Yaşadığımız bu kâbus gibi olayı tekrar dile getirip göz önünde bulundurarak kendi aramızda bir fikir kazanmaya çalışmıştık. Hep bir ağızdan Çınar'ın ölmemesi için küfürler savrulmuştu.
Lotus evde yoktu. Liman'ın söylediğine göre Çınar uyanmıştı, bunu telefonda söylediğimiz gibi tekrar Emir'le Yazgı'ya biz söylemiştik. Emir gözümüzün önünde daha da sinirlenmiş ve ağır şekilde küfretmişti. Onu ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.
Şu an ise tek yaptığımız şey gözlerimizin bir noktaya dalıp gitmesinden ibaretti. Başım Vera'nın göğsündeydi, o da başını eğip saçlarıma yaslamıştı. Diğerleriyse üçlü koltukta oturmuş dalgın şekilde sessizce kendi aralarında sohbet ediyorlardı.
Vera başını saçlarımdan kaldırdığında irkilerek başımı ona çevirdim. Ela gözlerindeki yorgunluğu görüyordum. "Aşkım biz yerimize yatalım mı? Uykun kaçmasın."
Başımı ağırca salladım ve kollarımı onun bedenine sardım. Vera benim yürüyemeyeceğimi anlayınca kucağına aldı. Koltuktan ayağa kalktığında odadan diğerlerine, "İyi geceler," diyerek çıktı.
Gözlerimi kapatıp açtığımda nefesimi sesli şekilde verdim. Vera odasına bir adım attığı gibi hemen hızlanıp beni yatağına yatırdı, ben de bu sırada yerimden doğrulup üstümdeki kıyafeti çıkartarak yere attım aynı şekilde o da üstünden kıyafetini çıkarttı. Vera üstümü örterken yanıma yatarak uzandı.
"Tatlı evde kaldı," dedim umutsuzca.
"Kalsın, ben sana yenisini yaparım." Parmakları saçlarıma dokundu, parmaklarına dolanan saçlarımı kulağımın arkasına yerleştirip avucunu boynuma koyduğunda başımı yukarıya doğru esnettim. Vera bana yaklaşıp yanağıma öpücük kondurduğu gibi geri çekildi. "Uyurken bile çok güzelsin."
Yüzümü buruşturup gözlerimi araladım ve ela gözlerine baktım. "Bu şimdi nereden çıktı?"
Omuzlarını silkip tebessüm etti. "Sadece söylemek istedim."
Onun hemen üstüne çıktım ve uzanarak kollarımı ensesine doğru sardım. Parmakları saçlarıma dolandığı sırada saç tutamlarımdan birkaçı sağ omuzumdan aşağıya düştü, onun parmaklarıysa tenime usulca değdikten sonra kolunu belime sardı.
