🏆 Wattpad Romence TR'de "Aşkı Enlerde Yaşayanlar" Listesinde 🏆
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü adam tarafından gece vakti kaçırılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24 Eylül 2020
Tüm yaşadığım bu anlar gerçekti, rüya değil. Vera gelmişti, bana yaralarıyla birlikte gelip tekrar gitmişti. Gözlerimi aralayıp yerimden doğrularak ellerimle göz çapaklarımı temizledim. Yanıma Hayriye havlayarak gelip yattığında tüylerini okşadım.
Dağ evine git.
İçimdeki ses sürekli benim dağ evine gitmemi dile getiriyordu, nedenini bilmiyordum ama bugün o eve gidecektim.
Gece her şeyi hissetmiştim, Vera'yı ve Çınar'ı. Vera'nın yaralarını öpmüştüm. Çınar'ın, onun bedeninde açtığı o yaraları öperek acısını dindirmeye çalışmıştım. Tıpkı onun bana ilk başlarda yaptığı gibi...
Yataktan yere inip üstüme buraya getirdiğim kıyafetlerimden birkaç tanesini seçerek üstüme giydikten sonra saçlarımı atkuyruğundan tek elimle söktüm. Banyoya girip kumral saçlarımı aynada kendime bakarak düzelttiğimde salık bıraktım. Üstümde kışlık kıyafetlerim vardı, siyah renkli düz sweatshirt, uzun tozpembe renginde paltom ile tayt tarzı koyu lacivert pantolonla birlikte siyah topuklu botlarım vardı. Yanıma siyah renkli küçük sırt çantamı, cüzdanımı, Yazgı'dan çaldığım dağ evinin anahtarını ve telefonumu aldım.
Odadan çıktığımda merdivenlerden yavaş yavaş indim ve kimseye nereye gittiğimi söylemedim, kapıda duran polis görevlilerine bile. Sadece içimden yalan söylemek geldi, ama biliyordum ki polisler benim peşimde olacaktı. Taksiye binerek Şile'ye gitmek istediğimi ve dağ evinin konumunu verdim. Polislerin arabasıyla gitmeyi istemedim, bir kere de kendi başıma gitmeyi istedim.
Yaklaşık 1 saat sonra Şile'ye, dağ evine geldiğimizde parayı şoföre ödeyip taksiden indim. Etrafta hiçbir araç yoktu, adımlarımı hızlandırıp içeriye Yazgı'dan çaldığım anahtarla girdim. Karşı odadan Liman sarı saçlarını karıştırarak tek bir lacivert eşofmanla çıktığında bana kahverengi gözlerini kırpmadan baktı.
"Eylül?" dedi şok olmuş gibi, birbirine dolanan bacaklarını ilerleterek yanıma yaklaştığında parmaklarını saçlarından çekti. "Senin burada ne işin var?"
Ona hiçbir şey belli etmemeliydim. "Ben Vera'nın yokluğunda buraya kaçayım istedim."
Yüzünde cümleme inanırmış gibi bir hali vardı. "Anladım, o zaman Emir'le Yazgı'nın haberleri var."
