🏆 Wattpad Romence TR'de "Aşkı Enlerde Yaşayanlar" Listesinde 🏆
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü adam tarafından gece vakti kaçırılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
18 Mart 2020
Onları kapıdan içeri geçirip salona aldığımızda Vera ilk yardım çantasını banyodan alıp yanımıza getirerek onların yaralarını tedavi etti. Gözlerimi kırpmadan Liman'a bakıp onun yaşadığını idrak etmeye çalıştım.
Emir, Vera'ya yardım etmek için çantanın içinden malzemeleri alıp yüzündeki ve bazı noktalarındaki yaralarını tedavi etmeye çalıştı.
Hepimiz koltuklara geçip oturduğumuzda artık onlara ne olduğunu daha da merak etmiştik. Yazgı aralarında hafif atlatan kişi olduğu için o aralarında ilk sesini çıkaran kişi oldu. "Öncelikle şimdi sondan başlayıp başa doğru gideceğim." Boğazını temizledi. Bedenini koltukta dikleştirip dirseklerini dizlerinin üstüne koyarak Vera'yla benim yüzüme baktı. "Bizi bu hale Çınar getirdi ama yüzünde ve ellerinde kurumuş kan lekeleri vardı. Biz de size bir şey yaptı diye endişelenip yanınıza Liman sayesinde geldik."
Gözlerimi Vera'ya çevirip, "Kan mı?" diye mırıldandım.
Vera yüzüme bakmadan konuşmaya devam etti. "O herif gerçekten Gediz'e bir şey yapmış olabilir mi?"
Bu sefer Liman konuya devam etti. "Ben hastanede gözlerimi açtığımda oradan çıkaran kişi Gediz'di. Aslında o bana iş teklifi sunmuştu ve o yüzden yanıma gelmişti."
"Ne işi?" diye sordum Vera'yla aynı anda.
Liman'nın gözleri ikimizin üstünde gezinirken Vera'nın yüzünde durdu. "Vera ile seni ayırmak için elimden gelen tüm kötülükleri yapmamı istedi. Ben de tabii bunu normal olarak kabul etmedim çünkü bir şeylerin ters gittiğini, beni tekneden atan kişinin Çınar olduğunu görünce Vera'nın suçsuz olduğunu anladım. Tek diyeceğim şey, Çınar'la Gediz enkazın altında çatışırken bizi de oraya çektiler."
"Peki, şimdi bu olayın içinde biz muaf mıyız?" diye sordum tedirginlikle.
"Hayır," diyerek yanımdan Vera yanıtladı. "Ama muaf tutulmamız gerekiyor."
"Eğer aramızdan herhangi birisi o adamların tehdidine boyun eğerse kimseyi toparlayamayız."
Vera'nın yüzünden gözlerimi ayırmadım. Vera bu sırada beni belimden yakalayıp kendine çektiğinde gözlerime bakmaya devam etti.
"Biz uzaktan Gediz ile Çınar'ın şu an nerede, ne yaptıklarını araştırırken sizi de koruma altına alacağız."
"Bende aranızda olacağım." Vera'nın bu isteğiyle gözlerimi kırpmadan başımı iki yana salladım.
