🏆 Wattpad Romence TR'de "Aşkı Enlerde Yaşayanlar" Listesinde 🏆
Annesi ve babası öldükten sonra ailesinin en yakın arkadaşları tarafından evlatlık olarak alınan Eylül, ansızın onu evinin önünde ilk defa gördüğü adam tarafından gece vakti kaçırılır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23 Ocak 2021
(Doğum Günü Akşamı)
O gün gelmişti, yeni bir yaş aldığım o günün akşamını yaşıyordum şu an. Asık suratımla kendi odamda dışarısını izliyordum. İnsanlar eve çift çift girerken benim gözlerimde sürekli onların arasında içeri girenlere kayıyordu.
İçim aslında heyecanla doluydu fakat onu görünce ne tepki vereceğimi bilmiyordum.
Doğum gününü bekle...
Bana böyle demişti ve gelecekti, doğum günümü o da onsuz kutlamamı istemezdi biraz tanımışsam eğer.
Üstümde pijamalarımla duruyordum, doğum günü elbisemi daha giymedim. Pencereden onu ilk defa gördüğüm çınar ağacın altına baktım, orada sırtı dönük, siyah şapkalı bir adamın sigara içtiğini etrafa yayılan dumanlardan anladım.
Belki de oydu...
Böyle düşününce gülümsememe engel olamadım. Gözlerimi kapatıp avuçlarımı yüzüme kapattım. "Tamam, daha fazla gülme. Hayal kırıklığına uğramayalım."
Yerimden kalkıp beyaz tül perdeleri çektim ve yatağımın üstünde duran kırmızı renkli, astarlı tül kumaştan yapılmış prenses görünümlü abiye elbiseye baktım. Üstümdeki pijamalarımı hızlıca çıkartıp elbiseyi giydim. Arkasını çekmeye çalışırken birden kapı aralandı ve irkilerek başımı kapıya çevirdim. İçeriye siyah takım elbiseleriyle Lotus'un girdiğini gördüğümde gözlerimi kırpmadan yüzüne baktım. Onu aylar sonra ilk defa şu an gördüğüm için epey bir şaşırdım.
"Vera geldi mi?" diye sordum pat diye.
Gülümsedi, hiçbir şey söylemedi.
"Lotus cevap versene!"
"Bilmiyorum!" dedi sırıtarak. "En son kayıplara karışmıştı. Belki ruhu aramızda dolaşıyor olabilir."
"Nasıl ya?" dedim şok içinde. "O öldü mü?"
Dudaklarından sırıtması solduğunda şaşırarak bana baktı. "Sen bilmiyor musun? Kızım o kadar haberlerde son dakika gündemine girdi."
"Yapma ya! Sanki ben bilmiyorum, izlemedim," diye öfkeyle dalga geçtim.
Yatağımın ucuna oturup dalgın gözlerle pencereden karşımdaki çınar ağacına baktım, her şey eski evdeki çınar ağacıyla başlamıştı. "Doğum günümde gelecekti."
"Fermuarını kapatayım." Arkama geçip fermuarımı çektikten sonra omuzumun üstünden bana baktı. "Kaç oldun?"
