Ghost ↣ Taekook

-3 Sabah Sürprizi

Bu bölümü şarkı dinlerken yazıyorum
O yüzden bok gibi olabilir
Yazım hatalarım olursa
Belirtin lütfen
😘💜

İyi Okumalar

.
.
.
.
.
.

Sabah nerden geldiğini bilmediğim rüzgarın yüzüme esmesiyle olan uykum hafif dağılmış, sadece sersem sersem bir oyana bir buyana dönüp dönüp yatakta yatıyordum.

Aklım dün gece yaşadıklarıma gitmiş; bir yanım "Boşver ufak bir rüzgar esintisi.", derken bir yanım "Endişelenmelisin", diyordu.

Tabiki tüm gün boyunca bunu düşünemezdim. Benim de bir hayatım vardı ve devam etmem gerekiyordu. Ufak bir olaya takılıp duramazdım. Bu yüzden boşverdim sonuçta bir daha böyle bir şey yaşamazdım. Yani öyle değil mi?

.
.
.
.

Mutfakta atıştırmalık şeyler hazırlayıp karnımı doyurmaya koyulmuştum. Bir yandan önümdekileri yerken bir yandan; önümdeki televizyondan haberleri izliyordum. Bugün pek yapacak bir şeyim yoktu. Canım gün boyu yatağa kurulup akşama kadar öküz gibi uyumak istiyordu.

Evet uyuşuk bir insandım ama her zaman değil. Bazen çok sıkılırım ve evi bir kalkışta hiçbir yerde toz kalmayacak şeklide temizlerdim. Annem bu konuda tıpkı babama çektiğimi söylerdi.

Annem; Babamla evliliklerinin ilk günlerinde iş paylaştırması yapmışlar. Babam ise "Canım ne isterse onu yaparım ama merak etme hayatım seni asla yormam." Diyerek annemin suyuna girmiş. Annemde hâliyle babama inanmış. Şu an güzel bir birliktelikleri olmasına rağmen yine ufak kavgalar ederler ama bunlarıda hep birbirlerine karşı sevgi gösterme gibi algılıyorlar. O yüzden şuana kadar boşanacak derecede olay yaşamadılar. Hâliyle ben çok rahat bir aile yaşantısı gördüm. Beni bir şeye zorlamaya çalışmazlardı. Hatalarım olsa bile doğruyu bulmamı sağlarlardı. Gerçi hâlâ da öyle.

Karnımı atıştırmalıklarla tıka basa doldurup masadan kalktım. Masanın üzerindeki yiyecekleri teker teker elime alıp buzdolabına yöneldim. Yine dolabın kapağını açmadan yiyecekleri elime doldurmuştum. Nasıl açacaktım ben bunu?

"Ahs cidden.."

Elimdeki yiyecekleri daha iyi kavrayıp ayağımla buz dolabını açmaya çalışıyordum.

"Açılır mısın? Bak emanetleri aldığım gibi koymaya geldim ama sen izin vermiyorsun"

"Of ya"

O kadar zorlamama rağmen açılmamıştı. Dayanamayıp elimdeki yiyecekleri masaya koyup buzdolabını açmıştım.

"Çok zahmetli bir dolapsın. Yeni dolap almamı ister misin?"

"Huh?"

Tabiki bir dolabın cevap vermeyeceğini biliyordum. Sadece zaman geçiriyordum işte.

"Hadi şimdi yiyecekleri yerleştirelim.
Huh? Ne dersin buna?"

Yiyecekleri elime alıp sessiz sakin dolaba yerleştiriyordum. Aniden pencereye atılan bir taşla korkudan ufak ama tiz bir çığlıkla elimdeki peynir tabağını dolaba çarpmıştım.

Yine aynı dünkü gece gibi put gibi kalakalmıştım. Ani bu olay yüzünden nefes almayı bile unutmuştum. Sadece gözlerimi pencereye dikmiş bir kaç dakika bakışmıştık.

Fakat yine dünkü gece gibi boynumda bir nefes hissetmiştim..