Merhaba.. Bugün özel bir gün bence. Bugün "İçimdeki Çocuk" un 4. Ayının bitiş günü. Kocaman 4 ay oldu. Bu hikâyeye 20 Ekim 2014 Pazartesi günü başlamıştım. O gün başlamıştım ilk kelimesini hissetmeye. Şimdi ise tüm damarlarımda geziniyor her bir noktası bile. Sizi çok seviyorum. Hep yanımda olduğunuz için. Okuyucu kitlemin az olmasına rağmen atılan tek bir yorum bile beni mutlu ediyor. Ama çok az okuyucum var. Düzenli okuyucularımı saysam bir elin parmaklarını geçeceğini sanmam. Sizden istediğim olabildiğince önermeniz hikâyemi. İyiokumalar!
×
"Bırakalım biraz daha uyusun, dün çok yoruldu, odayı sonra temizlersiniz."
"Tamam efendim."
Duyduğum konuşma sesleriyle gözlerimi aralamaya çalıştım. Gözlerim çok az bir şey açıldıktan sonra tekrar kapandı. Sanırım feci derecede yorgundum çünkü gözkapaklarımı kaldıracak gücüm bile yoktu. Duyduğum kapı kapanma sesiyle Zehra'nın odadan çıktığını anladım. Bu sefer başka bir şey odaya girdi. Uyku. Huzurlu dünyam.
----
Zehra'dan
Odanın kapısını hafifçe çekerek koridora çıktım. Annemi aramam gerekiyordu. Zehra'yı uyandırmamak için odadan dışarıda konuşmalıydım.
Rehberden annemin numarasını bulup arama simgesine bastım. Birkaç çalıştan sonra kardeşim telefonu açtı.
"Aloyy"
"İpek annemi verir misin telefona?"
"Anne abyam seni teyefona çayıyıyoooo"
Kardeşimin bağırmasıyla telefonu kulağımdan uzaklaştırdım. Biri bu çocuğa telefonla konuşmayı öğretmeli. Ah işte.. 4 yaşında kardeşiniz varsa hayat gerçekten zor.
"Kızım?"
"Anne nasılsın?"
"İyiyim yavrum sen nasılsın?"
"Bende iyi olmaya çalışıyorum işte anne. Kuzenlerim napıyor?"
"Eve dönmeni bekliyorlar seni çok özlemişler."
"Görünüşe göre biraz daha özleyecekler anne, birkaç gün daha eve uğrayamayacağım. Sorun olur mu?"
"Olmaz kızım. Yalnız yanına birkaç parça eşya ile para al eve gelip. Hem kuzenlerine bir selam verirsin."
"Bugün polislerle Yaprakların evine gideceğiz, araştırma yapmak istiyorlarmış. Hâlâ şüpheliyi bulamadılar. Belki onların evlerinden dönüşte yanınıza uğrarım anne."
"Kolay gelsin kızım. Üşütme oralarda."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Çocuk
General Fiction"İçindeki çocuğu asla öldürme, öldürme ki; her düştüğünde 'Acımadı ki!' diyebilsin." Her kızın ilk aşkı babasıdır. Peki ya çoğu sabah anne ve babanızın kavga sesleriyle uyansanız? Çocukluğunu yaşayamayan ve yaşadıklarının hepsini içine atan bir kızı...
