8. Bölüm

904 252 10
                                    

Bugün fizik sınavı vardı. Ve hiç çalışmamıştım. Açıkçası çalışasım yoktu. Elimdeki fizik kitabının kapağını kapatıp odamın kapısına yürüdüm. Tam evin kapısından çıkacakken mutfaktan sesler gelmeye başladı. Mutfağa doğru yürümeye başladım.

"Anne?"

"Noldu Yaprak?"

"Ne bu hazırlık anne?"

"Baban bir haftalık iş için başka bir şehre gitcekmiş."

"Ciddi misin?"

"Evet."

"O zaman parti zamanı anne!" dediğimde annem gülerek elindeki poşetle ilgilenmeye başladı.

"Neyse ben okula gidiyorum sana kolay gelsin anneciğim."

"Derslerine iyi çalış. Görüşürüz."

Sırıtarak daire kapısına yöneldim. Babam bir hafta boyunca yoktu. Aldığım en güzel haber bu olabilir. Ama eskiden böyle değildi. Babamı çok seviyordum.

***

"Baba, gitme ya!"

"Bir hafta sonra geleceğim minik kuşum."

"Olsuuuun. Benide götüy."

"Olmaz Yaprak."

"Neden ama baba?"

"Olmaz dedim Yaprak!"

Bu sözlerinden sonra arabanın kapısını kapatıp, çalıştırdı.  Araba benden uzaklaşırken gözyaşlarımda gözlerimden uzaklaşıyordu. Koşarak anneme sarıldım.

"Babam beni neden yanında götüymedi?"

"..."

***

"Zehraaaaaa!"

Çantamı sırama attım ve yanına yürümeye başladım.

"Ooo Yaprak gelmiş. Ne bu sevinç?"

"Babam bir hafta yok. İnanabiliyor musun kızım tam bir hafta."

"Tamam Yaprak anladım. Yine şanslısın varya."

"Saçmalama. Bende şans olsa erkek doğardım."

"Haha güldürme beni yaa."

"Fizik sınavında bol bol ağlıcaz zaten gül gülebildiğin kadar."

"Çalışmadın değil mi? Tabii."

"Bir öğrenci atasözü derki: Kopya alın verin eğitime can verin."

"Bakıcaz artık bir çaresine."

~•~•~

Hoca kağıtları dağıtırken Zehra'yla kaş-göz konuşması yapıyorduk. Kağıtların dağıtması bitince hocanın "Başlayabilirsiniz, iyi şanslar" demesiyle herkes sınava odaklandı. İçimden, " İyi şanslar, sahiden iyi mi şanslar?" derken yarım ağız güldüğümden emindim. Ama bu gülmem fizik sınav sorularını görene kadardı.

Zehra'ya gözucuyla baktığımda 5. Soruyu çözüyordu. Masanın altından Zehra'nın ayağına vurdum. İlk önce hocaya baktı sonra kağıdımı kendi önüne çekti. Onun kağıdına baktığımda birkaç boş soru dışında her sorunun çözüldüğünü gördüm. Ad-Soyad kısmındaysa benim ismim yazıyordu. Arkadaş dediğiniz böyle olmalıydı. İyi gününüzde de kötü gününüzde de yanınızda olmalıydı.

İçimdeki ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin