Medyada Yaprak var. İyi okumalar :)
•••
Revirde Zehra'nın midesinin yıkanmasını bekliyordum. Midesindeki çoğu şeyi dışarı çıkardığında ailesini arayıp revire çağırmıştım. Olan temizlikçilere olacak.
"Girebilirsiniz. Geçmiş olsun. İlk 2 saat yemek yemesin." odadan hemşirenin çıkmasıyla Zehra'nın ailesi odaya girdi. Tabi bende peşlerinden.
"Kızım, n'oldu sana böyle?" Berna abla kızına sarıldığında sedyeden uzaklaştım. Berna ablanın omzunun üzerinden bana bakıp göz kırpan Zehra'ya gülümseyerek baktım.
Berna abla Zehra'dan ayrıldığında, Zehra beni eliyle yanına çağırdığında küçük adımlarla sedyenin yanına gittim. Yanına gittiğimde omzumdan tutarak beni kendine yaklaştırdı. Kulağıma eğildiğinde kaşlarımı çattım.
"Hamburger var mı, hamburger?"
***
"Ya alt tarafı istifra ettin, ne var bunda abartacak?"
Zehra bir kolunu omzuma atmış benden destek alarak yürüyordu.
"Ya ölseydim, ha Yaprak?" gözlerimi devirdiğimde karnını tutarak devam etti:
"Belki ölemedim ama açlıktan ölebilirim Yaprak!"
"Hemşire ilk iki saat yemek yemesin dedi."
"Pazarlık payı yok mu?"
"Kredi kartı geçerlidir." dediğimde bu sefer o gözlerini devirerek yürümeye devam etti.
Zehraların odasının önüne geldiğimizde kapının önünde durarak Zehra'ya döndüm:
"Odanın açılma kartı nerde?" diye sorduğumda kolunu omzumdan çekerek elini alnına vurdu.
"Annemlerde."
"Annenler nerede?" benim annem de onlarla birlikte olmalıydı.
"Bilmiyorum, lobide olabilirler."
"Tamam, haydi gidelim." dediğimde Zehra beni arkada bırakarak yürümeye başladı. Daha deminden yürümekte zorlanmıyor muydu bu kız?
Asansörün düğmesine basıp gelmesini bekledim. Bir yandan da ayağımla yere ritim tutuyordum. Dıt sesi duymamla başımı kaldırarak kapıları açılan asansöre adımımı attım. Zehra da peşimden asansöre bindiğinde kapılar kapandı.
"O kadar zenginim ki kapım bile otomatik açılıyor."
"Gördük, ne kadar da otomatik." diyerek nefesimi üfledim. Yaptığım imayı anlamış olacak ki asansörün kapıları tekrar açılana kadar konuşmadı. Ne büyük rekor ama!
Zehra'nın bakış alanına annesi girdiğinde yeşilçam filmlerindeki gibi koşup sarılacaklarını sanmıştım ama yapmadı. Tam tersi daha da yavaş adımlarla yürümeye başladı.
"Anne oda kartını verir misin?" Zehra annesinin diğer yanına otururarak avcunu açtı. Annesi yanındaki çantanın küçük gözünü açarak karıştırmaya başladığında kendi annemin yanına oturdum.
"Anne nasıl gidiyor?"
"Güzel gidiyor kızım."
"İyi geldi mi bu tatil?"
"Sayılır." dediğinde gülümsedim.
"Zehra'nın annesiyle iyi anlaşıyorsunuz herhalde. Peşinden ayrılmadığına göre?"
"Evet. Çok iyi bir kadın." dedi gülümseyerek. Ona anlayışla başımı salladığımda Zehra elinde oda kartını sallayarak beni çağırdı. Koltuktan kalkarak yanına gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Çocuk
General Fiction"İçindeki çocuğu asla öldürme, öldürme ki; her düştüğünde 'Acımadı ki!' diyebilsin." Her kızın ilk aşkı babasıdır. Peki ya çoğu sabah anne ve babanızın kavga sesleriyle uyansanız? Çocukluğunu yaşayamayan ve yaşadıklarının hepsini içine atan bir kızı...
