Hikâyenin İnstagram hesabına davetlisiniz.
Adı: icimdekicocukwattpad
İyi okumalar!
***
"Bu paraların altına yatan bir şey olmadığına eminsin değil mi anne?" dedim tek kaşımı kaldırarak. Hâlâ tereddütlüydüm.
"Yok kızım. Eminim. Rahat olabilirsin. Bu para artık bizim." dedi bir eliyle kolumu sıvazlayarak.
"Anne o adamın bize böyle yüklü bir miktar para bırakıp öbür tarafa gitmiş olduğunu hâlâ aklım almıyor." dedim annem kolunu benden çekerken.
Annem omuz silkti ve elini havada salladı.
"Zehra'nın dediği gibi yap kızım. Fırsatları değerlendir." dediğinde gülümsedim. Belki de bu olayın altında bir şey aramamalıydım.
"Kendimi mafya gibi hissediyorum anne." dedim oturduğum koltuktan ayağa kalkıp ellerimi birleştirip silah şekli yaparak.
Zehra yarım saat önce gitmişti bizden. Annem gülümserken birleştirdiğim ellerimi ayırdım ve salondan çıktım.
Odama girdim ve şarjda olan telefonumu elime aldım. Cevapsız arama olduğunu görünce kilidini hızla açarak baktım. Tanımadığım bir numaradandı. Tele sekreter olduğunu düşünüyordum ki Zehra'nın amcasının bizi arayacağı aklıma geldi. Şarjı prizden çıkarırken numarayı geri arıyordum.
İkinci çalışta açıldığında boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım.
"Alo?" dedikten sonra karşı taraftan cevap bekledim. Bu arada salona çoktan girmiştim.
Bir adam sesi cevap verdiğinde dikkat kesildim.
"Ben Mehmet YAMAN. Zehra'nın amcasıyım. Sizde arkadaşı olmalısınız." dediğinde karşı taraf göremese bile kafamı sallayarak onaylayıcı bir ses çıkardım.
"Ev istiyormuşsunuz." dediğinde nefes alarak konuşmaya başladım.
"Efendim telefonu anneme veriyorum. Onunla detaylı konuşabilirsiniz." dediğimde bu sefer karşı taraftan onaylayıcı bir ses geldiğinde annemin şaşkın bakışlarına aldırmadan telefonu annemin kulağına uzattım. Annem elimden telefonu alırken karşı tarafla konuşmaya başladı.
Salondan çıkarak odama yürüdüm. İçeri girerek kendimi yatağıma attım.
Tam o sırada gözüme Seza'nın verdiği anahtarlık takıldı. Yataktan kalktım ve çantamın yanına giderek anahtarlığı fermuardan çıkardım. Avcuma alarak yatağıma geri oturdum.
Bir daha karşılaşabilecek miydik? Sanmıyordum. Erkeklerle pek ilgilenmezdim. Bütün erkeklere karşı güven sorunum vardı. Ve bunu ne yapsamda atlatamıyordum. Daha önce birkaç erkekte elbette ki Seza'ya hissettiğim şeyleri hissetmiştim. Çoğu erkek, sessiz ve soğuk bir kişilik olduğum için yanıma bile yaklaşmazdı.
İlk görüşte aşka inanmazdım. Ben aşka inanmıyordum ki.
İç geçirerek anahtarlığı komodinin üzerine koydum. Odamın ışığı açılırken kaşlarımı çattım.
"Kızım!" dedi annem sevinçle.
"Uygun bir fiyata ev varmış. Yarın gidip görebilirmişiz." diyerek sevinçle yatakta yanıma oturdu annem.
"Çok güzel bir haber anne." dedim anneme gülümserken.
"Evet!" dedi annem gülerek. Annemi mutlu görmek beni de mutlu etmişti.
"Bu evi satacak mıyız?"
"Bilmiyorum." dedi annem odamda gözlerini gezdirerek.
Kafamı sallayarak annemin elinden telefonumu aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Çocuk
General Fiction"İçindeki çocuğu asla öldürme, öldürme ki; her düştüğünde 'Acımadı ki!' diyebilsin." Her kızın ilk aşkı babasıdır. Peki ya çoğu sabah anne ve babanızın kavga sesleriyle uyansanız? Çocukluğunu yaşayamayan ve yaşadıklarının hepsini içine atan bir kızı...
