De Babysitter Moorden 1-5

🎃deel 7🎃

Michael liep verder en zocht naar een keukenmes. Mila kuchte en kreunde luidkeels.

Ze moest haar huis uit om hulp te halen meteen, of ze moest haar mobiel...

Met piepende adem kroop ze door de keuken half gekleed omdat haar handdoek afgevallen was. Ze kroop naar de badkamer en deed hem op slot. 'Ze moest hier weg,'

Ze trok gauw haar warme trui aan en ging paniekerig in een hoekje van de badkamer zitten.

Michael hoorde een slot omgaan en draaide zich om. Zijn slachtoffer bleek verdwenen.

Hij dook in de la en vond een groot keukenmes. Hij liep zachtjes naar de badkamer.

Met een stevig bons sloeg hij op de deur. Mila schrok en haar hart bonsde in haar keel.

Ze zag hoe het slot zich omdraaide en kwam overeind. Ze liep gauw naar het raampje.

Met haar laatste kracht trok ze het badkamer raam open en klom ze erdoor.

Met gekraak ging de deur open. Mila voelde haar angst toenemen en voelde dat ze klem zat.

Myers zag Mila half door het raam zitten en prikte in haar rug. Jammerend van de pijn en laatste kracht probeert Mila door het raam te komen. Als een stuk zeep glijdt Mila plots door het raam en valt met een bons op de grond tussen de containers. Ze snikte van de pijn.

Intussen

'Het is mijn fout, mijn fout,' kreunt Kay hij kijkt Rebecca aan en let weer op de weg.

'Mijn fout is het dat Michael ontsnapt is! Mijn fout,' snikt hij zacht. 'Mijn fout,'

Rebecca trapt hard op de rem en kijkt hem aan. 'Nu, houd je op,' ze hijgt luidkeels.

Kay schrok van de woorden en zei de hele terugreis niets meer... Rebecca keek hem aan.

'Janet is dood zeker,' zei ze kort. Kay gaf geen antwoord maar wist zeker van wel.

Ze reden het dorp binnen en keken naar de huizen, en zochten de ontsnapte man maar zagen hem niet. 'We moeten een Politieauto zoeken. Daarmee is hij ervandoor gegaan,' zei Kay.

Rebecca zag hoe een politieauto door de straten reed en direct stopte.

De agent draaide aan het raam. Kay deed hetzelfde en keek de wijkagent vriendelijk aan.

'We hebben hem nog niet,' zei hij. 'Wel heb ik en mijn collega omgeroepen binnen te blijven. Maar omdat die vent ook ergens binnen kan zijn. Ik weet niet waar!'

Mila snikte en kreunde van de pijn. Ze kwam overeind en voelde aan haar benen. Gelukkig niets gebroken. Ze keek in paniek naar het open raam en zag niemand meer in de badkamer.

Langzaam ging ze staan maar voelde toen iets warms op haar rug. 'Ach, ja ze was gewond.'

Ze greep naar haar rug en trok haar hand terug. Haar hand zat helemaal onder het bloed.

'Ik moet hier weg, kruipend als het moet.' Wist ze en kroop voorzichtig weg bij de containers.

Michael Meyer had Mila zien vallen en was de badkamer uitgelopen. 'Hij moest haar terugvinden, anders zou ze de politie roepen en/of gillen en schreeuwen om hulp.'

Hij liep richting de keuken en zag vanuit het raam een bloedspoor. Hij opende de achterdeur. Hij hield het keukenmes stevig vast. Uit zijn ooghoek zag hij plots iets wegkruipen.

Mila kroop zo snel mogelijk naar het hek. Plots zag ze de engerd staan bij de achterdeur.

Haar rug deed zo'n pijn ze kon niet meer... ze zag bijna sterretjes voor haar ogen.

Met een grote kracht voelde Mila, hoe ze aan haar benen werd meegetrokken.

Ze schreeuwde het uit van de pijn en angst wat haar nu zou overkomen.

Een auto kwam aangereden en stopte voor de opstopping van de twee auto's.

Barbera zag een beetje wit en was in paniek. Haar man hield zich rustig en keek haar aan.

'Agent,' zei hij snel. 'Weet u wat hier aan de hand is?' vroeg hij om meer informatie.

Zijn vrouw bleef maar angstig en trok aan zijn arm. 'Schat, we moeten naar Tommy,' zei ze.

'Er is een psychopaat ontsnapt en we moeten hem vinden voor er een moord...'

Verder kwam de agent niet want een luide schreeuw klonk. 'Daar,' riep Kay ineens.

Rebecca schoot met de auto naar voren en reed richting het huis waar de schreeuw klonk.

De Politie reed ook met sirenes naar achteren en de agent pakte zijn wapen.

Rebecca en Kay stapten uit en zagen de agent met getrokken pistool ook de wagen uitkomen.

Michael trok Mila naar zich toe en hief zijn mes op. Het mes flikkerde in het maanlicht.

Met tranende ogen wilde Mila niet kijken wat er gebeurde. 'Was Danny maar hier,' snikte ze.

Op dat moment klonk er een schot en hoorden ze voetstappen. 'politie,' klonk er luid.

De agent liep met getrokken pistool richting het huis en zag de man staan met zijn mes.

Een meisje lag op haar buik met bloed op haar rug. Meyers stond er boven en was kalm.

'Laat dat meisje los,' riep de agent kalm. Ondertussen stond het zweet in zijn handen.

Zijn hart sloeg drie keer over en hij hijgde zacht. 'Laat haar los,' riep hij nog een keer.

Kay en Rebecca kwamen naar de plek des onheils en zagen de agent staan met het pistool.

'Michael Meyers keek de agent kil aan en stak Mila nog eens in haar rug. Mila gilde het uit.

De agent kneep zijn ogen dicht en schoot op de Myers. Hij kreeg de kogel viel naar achteren.

Kay en Rebecca zagen hoe Meyers viel en het mes liet vallen. De agent hijgde luidkeels.

Rebecca voelde aan de pols van het meisje en keek Kay aan. 'Ambulance meteen,' zei ze.

Er kwamen twee agenten aangesneld en zagen wat er gebeurd was. 'We hebben de buurt omsingeld.' Zei een collega. Kay knikte en wees naar psychopaat die op de grond lag.

'Goed, dan kunnen jullie nu Michael, pakken hij ligt...! 'zei Kay. En hij wees naar de plek.

Rebecca keek op en zag plots dat de plek waar hij had moeten liggen. Leeg was!

Kay wist dat dit weer een avond was om niet te vergeten. 'Waar is hij,' riep hij woest.