( Michael Myers vermoordt op zesjarige leeftijd op de avond van Halloween vanuit het niets zijn zus Judith met een keukenmes. Hij wordt opgesloten , maar ontsnapt . )
Babysitter Moorden (evil came home) 2020
Een babysitter verteld het verhaal van d...
Lia stapte het ziekenhuis uit, opgelucht dat ze eindelijk ontslagen was na wat voelde als een eeuwigheid. De herinnering aan de vorige aanval in de ambulance, toen Kay haar naar het ziekenhuis had gebracht, was nog vers in haar gedachten. Maar nu was ze blij dat ze weer terug naar haar normale leven kon, klaar om weer aan het werk te gaan. De koele avondlucht voelde verfrissend op haar huid terwijl ze richting huis liep.
Toen ze haar voordeur naderde, zag ze door het raam haar vriend Rob in zijn vertrouwde stoel zitten. Hij zat, zoals altijd, met een sigaret in de ene hand en een glas whisky in de andere. Ze zuchtte zachtjes. "Daar gaan we weer," mompelde ze tegen zichzelf. Hij had beloofd te stoppen, of op zijn minst te minderen, maar hier was hij, precies zoals ze hem had achtergelaten.
Lia stapte naar binnen en voelde de vertrouwde geur van rook en drank die haar meteen begroette. Rob draaide zich naar haar toe en glimlachte slaperig. "Je bent thuis," zei hij met een schorre stem.
"Ja, ik ben thuis," antwoordde Lia, terwijl ze haar jas uittrok en naar de keuken liep. "Ik dacht dat je ging stoppen met roken en drinken, Rob."
"Ik had een lange dag," mompelde hij, alsof dat een verklaring was voor alles.
Lia rolde met haar ogen maar zei verder niets. Ze was te moe om erover te discussiëren. Terwijl ze naar het raam keek, voelde ze een vreemd ongemak in haar buik, een onrust die ze niet helemaal kon plaatsen. Buiten was het stil, maar iets aan die stilte voelde verkeerd. Ze probeerde het van zich af te schudden en zette wat water op voor thee.
"Ga je morgen weer aan het werk?" vroeg Rob terwijl hij naar de tv staarde.
"Ja," antwoordde ze afwezig, terwijl ze door het raam naar de donkere straat buiten staarde. Ze kon de gedachte niet van zich afschudden dat iets, of iemand, daarbuiten op de loer lag.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Lia zette de waterkoker aan en wachtte terwijl het water langzaam begon te borrelen. Ze voelde zich rusteloos. Rob was ondertussen naar de garage gegaan, waarschijnlijk om iets te pakken, maar het duurde langer dan normaal. Ze keek naar de klok en fronste. Waar bleef hij?
Ze besloot dat het genoeg was en liep naar de deur die naar de garage leidde. "Rob?" riep ze, maar kreeg geen antwoord. Ze opende de deur en stapte voorzichtig naar binnen. De geur van olie en oud gereedschap vulde haar neusgaten. Alles leek op zijn plek, behalve Rob.
"Rob?" riep ze nogmaals, iets luider dit keer, terwijl ze haar ogen liet wennen aan het schemerige licht van de garage. Geen antwoord.
Lia voelde een koude rilling langs haar rug lopen. Dit was niet normaal. Ze liep verder de garage in, haar hart begon sneller te kloppen. De duisternis leek dichter om haar heen te kruipen, alsof de garage plotseling veel groter en onheilspellender was dan voorheen.
Plotseling hoorde ze een zacht gerommel aan de andere kant van de garage, gevolgd door een geluid dat leek op het schuiven van iets zwaars. Ze verstijfde, haar adem stokte in haar keel. Was het Rob? Of... iets anders?
