De volgende ochtend
Felicia dwaalde door het park, haar gedachten een verwarde chaos. Ze had hem toch gedood? Ze had het mes diep genoeg in zijn lichaam gestoken, dat wist ze zeker. Maar toen ze uit het raam keek, was hij verdwenen. Hoe was hij ontsnapt? Haar hart bonkte in haar borst terwijl ze door de donkere paden liep, het zachte geritsel van de bladeren om haar heen leek haar overal te achtervolgen.
Plotseling hoorde ze iets—een geritsel, dichterbij dan eerder. Haar adem stokte, en ze draaide zich om. Daar, half verborgen in de schaduwen bij de waterzuivering, zag ze een figuur. Haar ogen vernauwden zich terwijl ze naar hem staarde. Ja, het was hem... haar vriend, haar partner in duisternis. Michael Myers, de ongrijpbare moordenaar, stond stil en zwijgend op haar te wachten. Hij had zich verborgen, veilig in de schaduw, waar niemand hem ooit zou ontdekken.
Felicia voelde een vlaag van vreugde en verwarring tegelijk. Ze liep langzaam naar hem toe, haar voeten bijna geluidloos over het gras. "Je leeft nog," fluisterde ze, haar stem zacht en opgewonden. "Ik wist dat je niet zomaar weg kon zijn."
Michael zei niets, zoals altijd. Zijn koude, ondoordringbare masker weerkaatste het weinige licht dat door de bomen heen viel. Felicia voelde haar hart sneller kloppen, niet van angst, maar van een vreemd soort liefde, een duistere obsessie die ze al jaren met zich meedroeg.
Toen ze dicht genoeg bij hem was, reikte ze naar hem uit, haar vingers trillend van anticipatie. Ze legde haar hand op zijn borst, voelde de kilte van zijn lichaam onder het stof van zijn kleding. Haar blik gleed omhoog naar zijn lege ogen, verstopt achter het masker. "We zijn weer samen," fluisterde ze, een grijns op haar gezicht. "Nu kunnen we onze missie afmaken... Samen."
Ze boog zich voorover, haar lippen op zoek naar de zijne. Dit was het moment waar ze zo lang op had gewacht. De ultieme verbintenis, verzegeld met bloed en dood.
Maar toen ze zich dichter naar hem toe boog, voelde ze iets vreemds. Michael bewoog niet. Hij stond daar, roerloos, zoals een standbeeld. Haar lippen waren nog millimeters verwijderd van het masker, toen hij plotseling zijn hand omhoog stak en haar pols greep, hard en onverbiddelijk.
Felicia hapte naar adem, verrast door de plotselinge beweging. Michael keek haar aan, zonder iets te zeggen. Het was de blik van een jager, en zij was de prooi. "heerlijk hier genoot ze van, ze hield wel van pure SM-man eens een f*ckboy, altijd een f*ckboy' In dat ene, ijzige moment besefte ze dat ze nooit de controle had gehad.
=====
JE LEEST
De Babysitter Moorden 1-5
Horror( Michael Myers vermoordt op zesjarige leeftijd op de avond van Halloween vanuit het niets zijn zus Judith met een keukenmes. Hij wordt opgesloten , maar ontsnapt . ) Babysitter Moorden (evil came home) 2020 Een babysitter verteld het verhaal van d...
