Müezzin'in Oğlu (bxb)

2

O gün sürekli kinle ve öfkeyle Ömer'e baktığımı hatırlıyorum.

Ama şimdi düşününce aslında kötü bir şey yapmadığını sadece benim kafamda kurduğumu fark ediyorum.

Ertesi gün okula geldiğimde her zamanki gibi bir çatışmanın içinde buldum kendimi.

"Siz köylüler ne anlarsınız?"

"Sen kimsin de köylü diyorsun bize ?"

"Benim soyum 7 kuşak İstanbullu, ya siz? Sizler hep 'Anadolunun köhne köylerinden gelme'siniz. Bir de gelmiş bana hesap soruyor."

"En azından sizin gibi gavur değiliz biz. Ülkemizi gavurlara da satmıyoruz."

Sınıfa girmemle beraber Mehmet bana dönüp "Ahan da geldi sınıfımızın bir numaralı ibnesi. " diye bağırdı. Ardından diğer duvar kenarı da gülüşmeler başladı. Gözüm öfkeyle orayı tarıyordu ki Ömer'in hiçbir şeyi umursamadan kitap okuduğunu gördüm.

Belki de o illet şeriatçı kitabıdır nerden bileyim, diye düşünüp tekrar sinirlendim.

"Vay konuşmayı da öğrenmiş köylü şempanze.." diyerek cevap verdim ve sırama çantamı fırlattım.

Giray kapıya doğru ilerleyip "Ege hadi gel kantine gidelim, bu köylülerle aynı sınıfta durmak yeterince dayanılmaz zaten."

Sınıfı hiddetle terk ettim. Kapı arkasından duyuluyordu ama ne dedikleri.

"Ömer kardeşim sen bu Ege ibnesinin ne olduğunu bilmiyorsun. Bunu babası da kendi gibi ibne. "

"Tabii kardeşim inanma ya-.."

Sözler gittikçe zayıflıyordu ben Giray'la uzaklaştıkça.