Arkadaş? ((Çingu?))

7

Merhaba! 👋🏼

Keyifli okumalar dilerim.

*

🎨 Park HaeSoo'un Anlatımından; 

Bugün herkesi gereğinden fazla endişelendirmiştim. Kızmakta haklılardı, biliyordum ama bu bilinçli yaptığım bir şey değildi. 

Evden çıkarken telefonu yanıma almak aklımın ucundan geçmemişti. Zaten telefon da şarjdaydı ve o sinirle gözüm hiç bir şeyi görmemişti. Tek düşünebildiğim kendimi dışarı atmak ve o ortamdan uzaklaşmaktı.

İşlerin bu seviyeye geleceğini düşünememiştim. 

Salonda oturmuş grupça günün kritiğini yaptığımız sırada Namjoon yerinden kalktı ve herkesi harekete geçirdi. "Hadi kalkın, geç oldu. HaeSoo gayet iyi ve sağlıklı döndüğüne göre gönül rahatlığı ile yurdumuza dönebiliriz." 

"Hyung ben burada kalacağım bu gece. Siz gidin." dedi Jungkook. "YoonGi hyungun sinirini bilirim. Kuzumu bu gece bu kurtla aynı çatı altında yalnız bırakamam." Canım bro'm beni düşünüyordu, gözlerimi yaşartıyordu. 

"Kanepe benimdir, sen nerede yatıyorsan yat!" Taehyung yine geceyi burada geçirmeyi planlıyordu anlaşılan. 

YoonGi yüzünü buruşturmuş Jin'e dönmüştü. "Yalvarırım götürün şunu! Parazit gibi yapıştı. Kiraya da ortak olmuyor zaten. Bıktım cidden her saniye şunu görmekten." 

Güç bela Taehyung'u da göndermişti YoonGi, nihayet. 

Elinde yastık ve battaniye ile odasından çıktı. "Al bakalım Jungkook, bunları kullanırsın. Kanepe rahattır herhâlde, Taehyung sürekli burada yattığına göre..."  

"Yok zahmet etme hyung, ben Soso'yla yatarım." 

YoonGi'nin gözleri şaşkınca kocaman olmuştu. "Çüş! Daha neler? Yanlış anlamaya başlayacağım ama!" 

Ne zannediyordu acaba? İlkokuldan beri yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen bro'mu kanepe köşelerinde mi yatıracaktım? Tabii ki benimle yatacaktı.  "Ne var yani? Kardeşimle birlikte yatacağız işte. Senle yatınca oluyor da benimle neden olmuyormuş?"

YoonGi uğraşmaktan vazgeçmişti. "Ne haliniz varsa görün." dedi ve odasına çekildi. 

Bizim için de bu uzun günü rahat bir uykuyla taçlandıracağımız an gelmişti. 

Jungkook'un yastığını yatakta ayak ucuma attım. Malum yatak tek kişilikti ve sınırlı genişliği verimli kullanmamız gerekiyordu. 

"Debelenmeden uyu! Tekmelersen, hiç acımam yataktan atarım seni." 

Başını yastığa koyar koymaz ayaklarıma sarıldı Jungkook. "Debelenip debelenmediğimi uyuyunca nasıl bilebilirim bro? Salak mısın acaba?" Şapşal kahkahasını atıp yayılıp yatmıştı. 

Son bir uyarı daha yapmam gerekiyordu. "Jungkook?" 

Genizden çıkardığı mırıltıyla cevap vermişti. "Hımm!"