UNREVEALED

CHAPTER ONE

ONE

That girl is running towards me and calling for my help but I can't move I don't know why, I can't move my feet even my arms, I can't even scream and shout for somebody's help... I was hopeless seeing that woman in black wearing that grin smile in her face while stabbing that woman crying and begging for my help.. I was in the middle of crying when someone shoke my shoulder..

"Xia wake up!!"

I heard a familiar voice..
"Xia, we're stuck will you f*ckin wake up shit, we are late wake--"

and I suddenly realize that it was just a freaking dream, I open my eyes and saw this girl in front of me standing hysterically holding her forehead looks like my grandma..

"Finally you know what tulog mantika ka talaga, I'm waking you up kanina pa but duhh your still dreaming and snoring th--"

"Mica shut that mouth, your so noisy.. what's the matter ba?" kamot kamot akong nagtatanong sa kanya we're actually at the train. Dahil sa traffic sumakay nalang kami ng train para iwas stress and para makapaghanda sa appointment ng aming kleyente...

"Maupo ka nga ano bang problema your so annoying"

"DUHH XIANA VEGARA WE ARE STUCK IN A TUNNEL,, DO YOU HEAR ME WE ARE STUCK. IN A F*CKING TUNN--"

"WHAAAATTT?!!! NOO THIS CAN'T BE YOUR JOKING"

"DO I LOOK LIKE JOKING HERE XIA? WE ARE STUCK AND I DON'T KNOW WHAT HAPPENED MY GOD " I was shocked and slap my forehead..ARGGHH
Mas lalo lang atang sumakit ang ulo ko.

" We're doomed Mica " tanging sambit ko at di makapaniwala sa nangyayare.

"Yes really doomed girl.., yung appointment naten sa client mawawala na. ARRRRGGGHHHH! Nakakainis dapat talaga nag taxi nalng tayo kahit malate my god not like this stuck in this creepy tunnel️"

Napatingin kami sa isang speaker malapit sa bintana ng biglang nagbigay ng ingay yun.

"GOOD DAY PASSENGERS WE ARE SORRY FOR WHAT HAPPENED TODAY OUR TECHNICIAN IS FIXING THE RAIL TRAIN PLEASE BE PATIENT AND CALM THANK YOU"

"Kalma mo muka mo may appointment kami my god" pag mamaktol ni Mica sa announcer kahit di naman siya maririnig.

"Calm down Mica will you?? Wala tayong magagawa kung nasiraan tayo.. We will explain naman after this relax" pag aalo ko sa kanya. Minsan ang OA din ng babaeng ito

"So anong gagawin naten tatanga tayo rito my god, ang dilim dito kung lalabas tayo" wika ni Mica. Napa roll eyes nalang ako sa gawi niya at napabuntong hininga.

"I want to go out ang init dto nakaka suffocate may liwanag naman kahit konti sa labas eh tara" sabe ko sa kanya at ang hirap sa loob kase patay din ang air-condition..

"Mommy! Mommy! I want to go home na huhuhuhu" napatingin ako sa gilid kung saan ang bata na umiiyak at ang nanay nitong inaalo siya.

"Rick shhh makakauwi na tayo okay.."

Kasabay ng malakas na iyak ng bata ang isang tunog ng paa na tumatakbo papalapit sa gawi namin mula sa dulo ng tunnel hindi ko maaninag kung hinahabol nga ba sya o sadyang tumatakbo ito..

"Who was that??" mahina ngunit dinig kong tanong ng karamihan pati na rin si Mica.

"I don't know, never mind" akma na akong patalikod sa gawi nito ng biglang may bumagsak na isang bagay di kalayuan malapit sa amin

"Ohhh myy goddd" napatingin ako kay Mica na nakatakip na sa mga mata niya.

"WHAT HA-" natulala ako sa nakita kong pag hampas ng kahoy sa nakahilatang biktima at mabilis na kumilos at tumakbo palayo sa kanyang biktima.

"HELLLPPPP!!!" nakuha pa nitong sumigaw at kahit sa takot ng karamihan may lumapit parin sa kanya at ako naman ay nakatulala sa mga nagreresponde sa biktima na di kalayuan sa aming posisyon..Si Mica naman di matigil sa pag iyak at ngayon ay nakaupo na sa sahig.

"Am I still dreaming??" yun lamang ang naibigkas ko sa sarili ko... Napaigtad ako dahil sa gulat sa tunog ng aking Telepono

Napahilamos ako ng makita ko agad ang pangalan ng boss namin... I cleared my throat

"Ahmm hello si--"

"Finally Ms. Vegara, you are now avoiding my calls huh--"

"No no sir im sorry we are stuck— hel-llo sir"

*TOTTOTOOTOTOT*

I slap my forehead in frustration

"Why now, my god no connection, no signal arghhh"

"Mica stand up, let's go inside it's safe there" saka naman tumayo si Mica na di matigil sa pag iyak. Napahinto ako dahil sa biglang pasakit ng aking ulo, umiling ako at binalewala na lamang iyon.

Papasok na sana kami ng biglang tumunog ang mega phone hudyat na may magsasalita.

"Calling all the passengers, please stay on your seats for your safety. Thank you" Napakunot naman ang nuo kong nakatingin sa speaker... psh!

"Taina niyo, kung bilisan niyo nalang kayang ayusin ang putanginang problema ng train na ito, daming satsat bwiset" naiinis na tumingin sa akin si Mica. Kita mo padin sa mata niya ang pag iyak kaya ngumiti nalang ako sa kanya para sabihing okay lang ang lahat. Naiintindihan ko din naman ang takot niya dahil kahit ako natatakot din...

"Bibig mo girl. Kababae mong tao, nasa ganitong sitwasyon na nga tayo nagmumura ka pa jan, ewan ko ba kung ano ang nagustuhan ng mga lalaking ka workmates natin sayo." Natatawa naman siyang tinignan ako habang pumapasok sa loob ng train.

"Nahiya naman ako sa bibig mo. Atsaka ang sagot ko sa tanong mo, simple lang kasi maganda ako, ganyan naman talaga lahat ng mga lalaki, basta maganda ka okay ka sa kanila. Psh!" Sinabayan ko nalang ang pagmamaldita niya upang di na niya maisip ang nangyari kanina.

"Crush ka nga ni Sir Justin eh" bitter niyang sabi.

"Ano naman? Diko naman siya gusto, hindi tayo talo no baka mapatay mo pa ako, sa iyo na yun" natatawa kong sabi sa kanya. Inirapan niya lang ako kaya mas lalo akong natawa.

Napatigil ako sa pagtawa ng biglang lumiwanag ang buong train. Hudyat na okay na at aandar na ulit ang train. Nagsigawan naman ang mga pasahero sa loob ng train. Napangiti ako at napabaling sa labas ng train

"Hay salamat at after 10,000 years, makakaalis na din tayo" hindi ko pinansin si Mica dahil nakatingin ako sa labas ng train at hinahabol ng tingin ang isang nakahood at tila wala sa sarili. Naka paa lang kasi siya habang naglalakad.

"Hoy Xia, okay ka lang?" Naalimpungatan ako dahil sa pag sampal ni Mica.

"Aray ang sakit ha" Inis kong sambit kay Mica at kahit anong balewala ko sa nakita kanina, diko padin maintindihan.
Totoo ba yung nakikita ko o nababaliw na ako?