"H-hendrix?" Ani ko.
"Ah, hi. I guess you've met Sheena" sabi nya.
"M-may uhm a-ah" nauutal na saad ko.
He chuckled, "Don't worry she's my lil sis. She always calls me that though. I don't know kung saan nya natutunan yan. So yeah" he said and shrugged.
"Oh okay. Pasensya akala ko kase anak mo. Silly me" saad ko at tumawa ng mahina.
He gently nod and smile at me.
"A-anyway, I'll go home na. I'll see you again soon Hendrix, pero mukhang palagi naman tayong itinagpo" I said and chuckled.
Lumuhod ako para kausapin ang batang babae, bago tuluyang umuwi. "Hey, thankyou for letting me meet your DD or what so ever. Nice meeting you again Sheena" I whispered, sabay halik sa pisngi niya. She giggled. Tumingin ulit ako kay Hendrix, seryoso ang kanyang mukha.... Biglang nagtama ang mga mata namin. He just stared at me. Ohh goosebumps.
Tumayo ako at akmang lalakad na sana patungo sa pintuan, para maka labas. Nang muling nagsalita ang lalaki, "Teka sabay tayo lalabas, uuwi na din kami ni Sheena." kumabog yung buong sistema ko.
Tumingin ako sa kanya at nag-alinlangang tumango.
"DD, are we not.... gonna wait mommy?" Tanong ng bata.
"No Sheena, may meeting si mommy. Or else you wanna wait here, for 1 hour?" aniya.
Umiling siya at sabay nguso sa maliit na labi niya, cutie.
Sabay kaming naglalakad tatlo palabas. Kung tutuusin para kaming pamilya, letse huhu. Mabuti walang nakakita saken dito. Walang umimik samin, and I don't want to start a conversation, you know why? Because I don't know how hahaha.
Sa wakas, naka-abot na din kami sa labas. Ang awkward kase. Sa hiya ko, para akong binuhusan ng isang baldeng tubig na may yelo. Shuta ang lamig ko.
Tanungin ko pa naman sana si Hendrix, kung bakit hindi niya ako, ni-replyan sa IG, baka sabihing feeling close lang ako, kaya wag nalang.
"Yay babye ate Leurica" muling nagsalita ang bata at kumaway sakin, bago pumasok sa mamahaling kotse nila. Kumunot ang noo ko, medyo familiar ang sasakyan nila.
"Teka, nakita ko na yan dati ah, I.... I just can't remember when" sabi ko sarili ko, hanggang tuluyang nawala sila sa paningin ko.
Nagsimula na ang fair namin. Madaming tao ang dumayo sa departamento namin. Parang pang carnival ata yung fair namin, ewan haha.
"Marvs, nakita mo ba silang Cyan at Ivy?" tanong ko sa kaklase ko.
"Ah si Cyan hindi pa nakapasok. Si Ivy nasa..... canteen ata" aniya.
Tumango lang ako sa kanya.
Pagpasok ko sa canteen nakita ko kaagad ang babae. Naka-upo siya at halatang may ka text. Malaking sana all.
"Ivy" sigaw ko sa kanya, napatalon siya sa sigaw ko.
"Putragis, agang-aga Leu ha" aniya at humawak sa dibdib niya.
Tumawa ako ng malakas. Hahampasan sana niya ako sa balikat, kaso naka-ilag ako.
"Sorry na, tara bili tayu corndogs dun"
"Ayoko, ginulat mo si ako." sabi niya at tumawa.
Humalkhak ako, "Sus, dali na" I said.
She nodded at tumayo. Marupok naman pala eh.
Few hours later, naging busy na ang department namin, kanyang-kanyang trabaho ang naganap.
"Leu, tinawag ka ni professor, punta ka daw sa opisina niya" sabi ng kaklase ko
YOU ARE READING
Tranquility
Teen Fiction"It only takes a book to find my love at first write." Leurica Layne Laruda. A girl who loves to writes. Whenever she writes, she is in peace. She creates her little paradise, her own world, on a book itself. Is she able to continue her dreams?
