Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bırakıyorum Hakan."
Feza belindeki önlüğü çıkartıp asarken arkadaşına seslendi. Mesaisi çoktan bitmişti. Şükür ki bugün dershanesi yoktu. Bu yüzden normalden daha az yorulmuştu.
"Tamamdır."
Arkadaşı mutfaktan ona seslenirken Feza aradan çıkmıştı bile. Tek dileği eve gidip sıcak bir duş almak ve uyumaktı.
Kafe alanına girdiğinde köşede gergince ayağını sallayan Sedef'i gördü. Büyük ihtimalle ona gelmişti. Sedef de Feza'yı fark ettiğinde el salladı dikilen çocuğa. Onunla bir an önce konuşmalıydı.
Feza hafifçe kaşlarını çatarak karşısındaki kızı süzdü. Neye sinirlenmemesi gerekiyordu?
"Geçen, kafeye geldiğimde yani. Çok fazla mesaj gelince gözüm kaydı. Gerçekten kaydı ama!"
Feza konumun gidiş yönünü fark ettiğinde arkasına yaslandı ve Sedef'in devam etmesini bekledi.
"Ben bilmiyordum, başkası olduğunu yani. Rahatsız ettiysem özür dilerim."
"Saçmalama Sedef."
"Ben herkese karşı soğuk olduğunu düşünüyordum ama öyle değilmişsin. Mesajları okuyuncaki sırıtmanı unutamıyorum."
Sedef'in yerinde bir başkası olsa karşısına gelip böyle bir açıklama yapmazdı bile. Feza anbean Sedef'e şaşırırken karşısında oturan sarışın kız kıkırdayarak Feza'ya baktı.
"Bakma öyle. Tamam, senden hoşlanıyorum ama çok ufacıktı."
Eliyle ufacık işareti yapan kıza gülmeye başladı. Sinirlenmesi gerekiyordu sanırım ama nedense kızası gelmemişti.
