Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Feza buraya gel!"
Evin elindeki beyaz ve mavi tişörtle çıldırmış gibi bağırdığında içeriden sevgilisinin haykırışını duyan genç adam sigarasını büyük bir sakinlikle söndürdü. Hakan gülerek arkadaşına takıldı.
"Yine ne yaptın da sinirlendirdin Evo'yu?"
Feza elinin tersindeki yastığı sertçe Hakan'a attı.
"Kalkıp gitsene oğlum, sabahtan beri gözünün içine bakıyoruz. Hiç gururun yok mu, şöyle ayaklansan ben istenmediğim yerde durmam diyip defolup gitsen şu zıkkım evden."
"Hadi git git, bak açıyorum televizyonun sesini. Sizin cilveleşmenizi dinleyecek değilim."
Hakan gevşekçe televizyonda dönen maçın sesini yükseltirken Feza Evin'in daha fazla çıldırmaması adına odasına doğru ilerledi ve içeri girdi.
"Ben sana kaç kere dedim, şu dolabı düzgün tut diye. Şuraya bak."
Evin sinirle elindeki tişörtü Feza'nın göğüsüne attığında genç adam tişörtü alarak elinde buruşturdu.
"Siktir et şu tişörtü, az gelsene."
Dolabın sürgüsünü çekip Evin'in belinden tuttuğu gibi yanına çekti.
"Ne?"
Evin aval aval Feza'ya baksa da derdinin ne olduğunu anlayacak kadar tanıyordu sevgilisini. Minik bir oyundan zarar gelmezdi ama.
"Özledim seni, tüm hafta finallerim başladı diye gelmedin zaten."
Feza yüzünü Evin'in boynuna gömdüğünde genç kız tatlı bir kıkırtıyla ellerini yumuşacık saçlara daldırdı.
