Not Defteri ༄ Texting

37

Feridun Düzağaç//Düşler Sokağı
'Ben kuşlardan da küçüktüm bir gece vaktiydi aşk tuttu elimden benim'

[Evin'den]

"Limon sever mi Feza, kız sade mi yapsaydık? Öyle de özensiz olur. Tarçın?"

Annem kendi kendine konuşarak hazırladığı kek karışımını çırparken tek bacağımı sallayarak onu izlemeye devam ettim.

Bu neyin hazırlığıydı?

Feza'nın İstanbul'a gelişini ağzımdan kaçırmak gibi bir hata yaptığım için annem onu eve davet etmişti. Eğer çenemi tutabilseydim şu an çok başka bir yerde olabilirdik ama kader bugün bizi annemle çay saati yaparak birleştirecekti.

Babam görev gereği evde yoktu. Zaten olsaydı böyle bir şeye girişebilir miydik bilmiyordum. Çok sert tepki verecek biri olabilir miydi, tam kestiremiyordum açıkcası ama klasik türk babasıydı işte. Ayrıca Feza'yla nasıl tanıştığımı öğrense ortaya çıkacak felaketten bahsedemiyordum bile.

Duyduğum fırın sesiyle irkilip ışığı yanan fırına baktım. Kurabiyeler olmuş sıra artık kekteydi. Annem de sonunda ne yapacağına karar vermiş olmalıydı.

"Kız ne duruyorsun alık alık, kalk hazırlan."

"Gören de kraliyet ailesi geliyor zanneder anne, Feza alt tarafı!"

Annem omzundaki renkli havluyu bana fırlattığında havada tutarak ayaklandım.

"Her seferinde kraliyet ailesiyle buluşacakmış gibi süslenen sensin, ben ne yapayım!"

Homurdanarak elimdeki havluyu tezgaha koydum.

"Şu para mevzusuna mı taktın yine kafayı?"

"Anne ya sen nereden biliyorsun?"

Sesim biraz fazla çıkmıştı elimde olmayarak. Bana sen benden bir şey saklayabilir misin der gibi bakıp keyifle arkasına yaslandı.