İradesiz Aptal Bir Alfa (GXG) (Tamamlandı)

Bölüm 10

Ertesi sabah Deniz erkenden evden çıkarak Evrim'in kapısının önünde bitmişti. Tüm gece aklından çıkmayan o yabancı feromon onu paranoyak yapmıştı ve bir süre Evrim'i yalnız bırakmak istemiyordu.

Evrim evden çıktığında kapısında Deniz'i görmeyi beklemediğini her haliyle belli ediyordu. Yine de kısa sürede toparlanarak gülümsedi ve büyük adımlarla Deniz'in yanına adımladı.

Deniz okul bittiğinde gün boyu almadığı alfa feromonu nedeniyle mutlu hissediyordu. Belki etraflarında onları takip eden kötü niyetli bir alfa yoktu. Deniz sadece yanılmıştı.

Deniz kafasındaki düşüncelerle okulun kapısına yönelirken kendine seslenilmesiyle durdu. Takım arkadaşları ona sesleniyordu. Deniz bugünkü maçın aklından tamamen çıktığını fark ettiğinde kendisini tokatlamak istedi. Aklını başına almalıydı.

Deniz üzerini kısa sürede değiştirerek sahaya çıktığında Evrim'in Bahar ile onu izlemeye geldiğini gördü. Evrim ile göz göze geldiğinde gülümseyerek yanlarına gitti. Seyircilerle sahayı ayıran demir korkuluğa yaslandığında konuşmak için dudaklarını aralamış ama hissettiği feromonla kelimeler daha ağzından çıkmadan dudaklarını birbirine geri bastırmıştı. Kaşlarını çatarak bir süredir onları takip eden alfayı görmek için arkasını döndü.

Deniz arkasını döndüğünde üzerine doğru gelen futbol topunu görmüş istifini bozmadan tek elini kaldırarak topu yakalamıştı. Ancak topu tuttuğu yere baktığında topun kendisine değil de Evrim'e doğru gittiğini fark etmişti. Ne olduğunu anlamaya çalışarak önüne döndüğünde kaşla göz arasında dibinde biten alfayla karşılaşmış ve ona uzatılan eli tereddütle tutmuştu.

"Top için kusura bakma." Yabancı alfa kafasıyla Evrim'i işaret ederek devam etti. "Eski bir arkadaşı gördüm ve selam vermem gerektiğini düşündüm. Önüne engel koyacağını düşünmemiştim."

Çocuk bakışlarını Evrim'in üzerinden çekerek Deniz'e gülümsedi

"Bu arada ben Görkem." Deniz duyduğu isimle istemsizce kasılarak avucundaki eli daha sıkı kavramıştı. Görkem gülümsemesini genişleterek alaylı bir ifadeye büründü. "Oh, sanırım Evrim sana benden bahsetmiş."

Deniz kafasını çevirerek Evrim'i kontrol etti. Evrim çantasını iki eliyle sıkıca kavramış donmuş bir şekilde Görkem'e bakıyordu. Deniz bu çocuğu buradan uzaklaştırması gerektiğini düşündü. Sonra da onu yumruklamalıydı. Görkem ortamdaki anlık sessizlik hoşuna gitmişçesine Deniz'in elini bırakarak gülümsemesini sürdürdü.

"Evrim, benden nasıl bahsettin? Ortamdaki şu sükunete de bir bak." Görkem bakışlarını Evrim'in üzerinden anlık olarak Deniz'e çevirdi. "Oh, yoksa yatakta ne kadar iyi olduğumu mu anlattın? Yaşadığımız o güzel anları bilmenin sessizliği mi bu?"

Deniz çocuğun neden bahsettiğini anlamadığını belirtir bir şekilde arkasını dönerek Evrim'e baktı. Evrim kafasını önüne eğmişti ve açıkça belli oluyordu ki titriyordu. Deniz endişelendi.

"Evrim..."

Deniz cümlesinin devamını getiremeden Evrim ani bir hareketle yerinden kalktı.

"Ben gitmeliyim."

Deniz demir korkuluklardan atlamak için yaklaştığında Evrim eliyle durmasını işaret etti.

"Tek başıma gitsem daha iyi olur."

Evrim arkasını dönmüş hızlı adımlarla giderken Deniz onu dinlemeyip korkuluktan atlamak için hazırlandı.

"Oh, kaçıyor musun? Anlattığın için bu kadar utanmana gerek yok. Ben de bir süre senin ne kadar iyi olduğunu anlatıp durdum. Şu an da o kadar ünlüsün ki adın geçtiğinde herkes aynı şeyi söylüyor. Senin orada olsan ne kadar güzel becerileceğini... Anlayacağın taşınman büyük talihsizlik oldu."