Binadan binaya atlarkene o güzel kızın bana söylediklerini düşünüyordum ve söylediklerine hak vermiştim. Sonuçta bir kahraman olacaksam bana kostüm lazımdı ama ben nasıl köstüm yapacağımı bilmiyordum. Peter Parker gibi dikiş yeteneğim yoktu ve internetten sipariş de veremezdim. Kostümüm ile ilgili kafamda bir çok soru vardı. Bunlardan biride Spider Crew'dakilerin o kostümleri nereden buldukları idi. Hepsi çok havalı duruyordu.
Beş dakika sonrasında Spider Crew binasının önündeydim. Kapının önüne geldim ve kapı ziline bastım. Kapıyı Rosy açtı ama nedense kim olduğumu sormamıştı. Bende merak içinde "Dostum,niye kapıda kimin olduğunu sormadan açtın ki?" Rosy'de alaycı bir tavırla "Yapma adamım, Örümcek hislerimiz var ya onlar sayesinde kapı açmadan önceki kişinin tehlikeli bir olup olmadığını anlayabiliyorum. Bu kadar havalı özelliklerimiz varken bunları kullanmamız gerek." Önce şaşırdım sonra adamı haklı buldum. Bütün bu güçler bize boşun verilmemişti, kullanmamız da lazımdı. Cevap vermediğimi gören Rosy "Hadi gel kapıda bekleme." Ardından da kafasını çevirdi ve evin içine doğru "Beyler Chris geldi!"
Rosy ile beraber büyük salona yavaş yavaş giderken aramızda konuştuk.
"Rosy, senin hikayen nedir adamım biraz anlatsana"
"Bir işe yaramadığım için zamanında beni evden kovdular. Bende sokakta zar zor yaşamaya çalışırken bir gece beni örümcek ısırdı. Sokakta yatıyordum ve çöplerle iç içeydim. Örümceğin nereden çıkıp beni ısırdığını anlamam imkansızdı. Hastaneye gidecektim fakat beni tedavi etmezlerdi. Bende ölmeyi bekledim, sonuçta örümcek ısırığı insanları öldürüyordu. Fakat beni öldürmedi ve aksine güçlendirdi. Sonra burayı rastgele buldum. O gün bugündür buradayım."
"Acıklı ve üzücü bir hikayeymiş. Gerçekten de zor şeyler yaşayıp gördüğüne eminim. Keşke böyle kötü anne babaları ortadan temizleyecek, ne biliyim bir Anti Grown-up Teen olsa keşke. İsmi çok salladım fakat neden olmasın?"
"Evet de o isim biraz saçma olur.Neyse onu boş ver de sen niye burada kalmıyorsun başka bir yerde yatıyorsun?"
"Burada zamanımı çok geçirirsem Osborn'nun burayı bulacağından korkuyorum."
Konuşmaya devam ederken salona vardık. Varır varmaz ilk gördüğüm şey ekibin toplanıp Agent Carter dizisi izliyor olmasıydı. Hepsi hayretler içinde izliyordu. O anda hepsinin Peggy'ye hayran olduklarını tahmin etmiştim çünkü Peggy çıkınca hepsinin gözleri açılıyordu. Ben ve Rosy onların arkalarında duruyorduk ama bizi fark etmemişlerdi ve dizi izlerken aralarında şöyle konuşmalar geçiyordu.
"Oğlum şu Peggy çok seksi."
"Bu aktör lan sen asıl gerçek Peggy'i görüceksin"
"Ya ben onu biliyorum ama bu aktör daha güzel"
"Bu diziyi sadece bir kadın için mi izliyoruz?"
"Evet,başka hangi sebepten izleyelim ki"
"Çok mantıklı Spider kardeşim, mısır kaldı mı?"
Onlar konuşmaya dalmışken, koltuğun arkasından koltuğun boş kalmış yerine zıplayarak oturdum. Tabi ben aniden gelince hepsi bir anda korktu. Bende kahkaha atarak "Nasılda korktunuz ama, Spider sense'lerinizin hiçbiri mi çalışmadı." Gülmüştüm, onları böyle korkmuş halini yakalamak hoşuma gitmişti.
Herkes beni fark edince koltukta oturan herkesle selamlaştım. Ben selamlaşırken koltuğun en köşesinde oturan Victor yavaşça bana döndü ve "Hayat nasıl gidiyor Chris Spider olmak falan." Bende cevap olarak, "Normalden daha farklı,bu arada yaklaşık yarım saat önce bir kızı kötü adamların elinden kurtardım." Bunu duyunca herkes "Tebrikler" diyerek iki omzuma da arkadaşça vurdular.
Koltuğun en solunda oturan Vanni sırıtarak "Kız güzel miydi bari?" Adamın düşüncesinin hemen kızın dış görünüşüne gidiyor olmasına şaşırdım, enteresan bir bakış açısıydı, "Evet,harikaydı ama ismini almayı unuttum"
Bütün herkes aynı anda "Hadi canım, bunu nasıl yaptın." Lafa Victor devam etti, "Tabi kıza bakmaktan konuşmayı unutmamış olmana şükretmek lazım. En azından bir iki laf yapmışsındır.
"Haklısın Victor, ona bakmaktan dilimi yutmamış olmamam iyi bir şey. İsmini soramadım ama onu kurtarırken yaptığım hareketlerin göze güzel geldiğini ve benim bir kostüm bulup kahraman olabileceğimi söyledi. O yüzden buraya kostüm için geldim."
Bunu duyan Mike ayağa kalktı ve "Kostüm isiyorsan benimle gel. Sana verebilecek bir şey var bende." Bende ayağa kalktım ve onu arkasından onu takip ettim. Salonun kenarındaki merdivenlerden yukarı çıktık. Yukarı çıktığımızda karşımıza çıkan koridordan dümdüz devam ettik.
Koridorun sonundaki kapıdan içeri girdik. İçeride sadece bir sandık vardı. Mike sandığın yanına gitti ve açtı, sandığı açarken çok dikkatli davranması gözümden kaçmadı değil.
Sandıkta bir tane kostüm vardı. O kostümü çıkardı "İşte,bu kostüm olur mu.Hoşuna gitti mi?" dedi. Bende heyecanla bakarak "Bu, harika. Teşekkürler."
Verdiği kostüm çok havalıydı. Renkleri kırmızı ve mavi idi ama üzerinde siyah çizgiler vardı. Gerçekten havalıydı .Onu giymek için bekleyemiyordum. Kafamı ellerimdeki kostümden çevirip Mike'a bakıp, "Ben bunu giyip geleyim" dedim. Kesinlikle Peter'ın zamanında giydiği kostümden çok, çok daha iyiydi.
Kostümü giydikten sonra kostümün çok ince olduğu fark ettim, fazla inceydi ve hava geçirdiği için terletmesi pek de mümkün değildi. İnce olduğu için onu normal kıyafetlerimin içine de giyebilirdim. Havalı kostümümle aşağı indim ve gelir gelmez herkes etrafıma toplanıp "Vay, gerçekten de sana yakışmış dostum" Hepsinin söyledikleri aşağı yukarı buna benzer şeylerdi. Kendimi bayramda hiç giyemediğim yeni kıyafetlerimi giymiş gibi hissetmiştim o an.
Maskesi ve kapüşonu takılıyken bile rahatça nefes alıp konuşabiliyordum. Fain, aşağıdan yukarıya doğru kıyafetimi tamamen inceledi, "Bu kostüm gerçekten havalı." Victor ise Mike'a dönüp bir soru sordu, kostümümü görünce Mike'a bir soru sorası gelmişti, bunun arkasında bir iş olmalıydı. "Bunu nereden buldun." Mike ise Victor'a bakmadan cevap verdi, Mike bana ve diğerlerine bakıyordu. "Bunu bilmene gerek yok."
-------------------------
Selamlar, vay be, oldukça hızlı ilerliyoruz ama aslında bunun sebebi zamanında bölümleri kısa yazdığım içindir. Bölümler gerçekten kısa, uzatmak isterim fakat yapabileceğim bir şey yok, sonraki bölümlerle çakışmaması için senaryo bakımından, fazladan yapacağım eklemeler pek de fazla olmuyor ne yazık ki.
Sonraki bölümlerde görüşmek üzere arkadaşlar, kendinize iyi bakın, hoşça kalın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spider-Boy | İntikam Adalettir
Fanfiction"Kahramanlar yükselmeden düşer..." Spider Man denilen kahraman doksanlı yılların sonlarında öldü. Yinede ölmesi onu unutulmasını sağlamamıştı. Halk hala onu çok seviyor, onu akıllarından çıkarmıyorlardı. Bütün herkesin bu kadar sevdiği bir kahramanı...
