Kardeşim diye düşündüğüm kişi bana şehirde benim ve Spider Crew'ın haberi olmadığı bir Spider'ın gezdiğini söyledi. İnanamamıştım. İnanmak pek de kolay değildi. Hemen ağ atıp Black Cat'i önüme çektim. Birbirimizin arasında bir karış vardı , "Doğru mu söylüyorsun? Sana nasıl inanabilirim?" Black Cat'de öfleyerek o sımsıkı siyah taytın içinden telefonunu çıkardı ve bana onla olan resimlerini gösterdi. Doğru söylüyordu telefonda gösterdiği resimlerde hep bir Spider Man kostümüne benzer bir kostümlü biriyle idi.
Resimleri görünce hemen ona döndüm, "Onu nerede bulabilirim başı büyük bir dertte olabilir." O da bana umutsuzca baktı, sanırım bir fikri yoktu, "Hiç bir fikrim yok." Tam cevap verecekken herkesin göreceği bir çatı üstünde konuşmanın pek de mantıklı olmadığını fark ettim, "Bu konuyu başka bir yerde görüşebiliriz,tabi başka bir işin yoksa."
O da karşılık olarak dibime kadar girip "Tabi ki de olur Spider. Hayır diyebileceğimi düşünebiliyor musun?" Bunu deyince aklımdan onun örümceklerle alakalı herkese bayıldığı fikri geçti. Bir anda koşup karşı binaya atladım ve bağırdım, "Beni takip et!" Ben giderken o da arkamdan gelmeye başladı.
Hızlıydı, yetenekliydi ve benimle gelmeyi bu kadar çabuk etmesini düşünmemiştim. Ben önce tartışırız, sonra gerçekleri anlatırım diye düşünmüştüm ama çabuk ikna olması benim yararıma idi.
Benim kaldığım depoya gelince kimsenin görmeyeceği gizli kapıdan giriyorduk. Yani binanın arkasındaki çöp konteynerinin altındaki geçitten. Bana burayı Mike söylemişti, arka kapıdan çıkmayayım direk çıkmayayım, gizlice girip çıkmam için.
Kedi ile gizli kapıdan geçtikten sonra kaldığım yere çıktık. Ellerimi kaldırıp etrafı göstererek "Ta da! İşte kaldığım yer." Kedi ise, "Etkileyici, bayağı büyükmüş aslında." Sonra da gördüğü ilk koltuğa oturdu. Bende maskemi çıkartarak sırıttım, onunla ilgili laf şakası yapasım geldi ve yaptım, "Arka tarafta kumda var ister misin?" Kedi yüzünü somurttu, "He he çok komik." Bacak bacak üstüne attı "Ne konuşacağız söyler misin?"
Ben de onun karşısındaki koltuğa oturdum, "Öncelikle, bazı gerçekleri kabul etmen gerekiyor .Senin annen de Black Cat idi. Baban ise Norman Osborn." Ben bunları söylerken, hiç bir şekilde şaşırmamıştı, onun şaşırmaması beni şaşırtmıştı "İkisinin evliliği ve birlikteliği sonucu ikimiz doğmuşuz, sen ve ben." Bunu duyduğun da şaşırmıştı, en azından mimik olarak.
Ben konuşmaya devam edecekken, kedi konuşmamı böldü, "Bunların doğru olduğunu nereden biliyorsun?"Bende gözlerimi devirdim, "Bana bunları Spider Crew'da ki Mike söyledi, Norman Osborn ise evimi ve ailemi yok ederek bunu doğrulamış oldu." Kedi ise sadece dediğin aksine bir surat ifadesine sahipti, "Üzüldüm,devam et." Ben de devam ettim, "Şimdi ise senin konuştuğu kişiyi bulmamız lazım, Osborn bulmadan önce." Kedi ayağa kalktı ve "Öncelikle, gerçek annemizin ve babamızın kim olduğunu biliyorum üvey annem ve babam söylemişti. Kardeş olduğumuzu da biliyorum. O yüzden şaşırmadım"
Rahatlamıştım çünkü neden şaşırmadığını merak etmiştim, en azından öğrenebilmiştim. O an fark etmiştim ki, onun ismini sormayı unutmuştum, yine .Bunu fark edince hemen Kediye "İsmin ne peki?" O da kırıta kırıta arka tarafa doğru yürürken durdu ve arkasını döndü "Katie Haven." Yanın geldim, nedense onunla konuşurken hep yakın oluyorduk birbirimize, "Memnun oldum, bende Chris, Chris Brown." El sıkıştık, ardından Katie arka tarafa gidip bakındı. Yanına gidip omuzuna kol attım, "Peki yıllarca kardeşini hiç merak etmedin mi? Katie ise bana bakmadan söyledi, "Hayır, pek etmedim. Tek çocuk olarak iyiydim."
Katie benim nasıl kardeşim olmuştu acaba. Ben hep bir kardeşim olsun istemiştim. O an pek ortak yanımız olmadığını düşündüm. Hatta beni sevmediğini, en kısa sürede buradan kaçıp uzaklara kaçacakmış gibi bir his vardı içimde. Kolumu onun omuzuna atmıştım fakat bir anda kolumu kavrayıp döndürdü ve duvara yapıştırdı. Olayın şokunu yaşarken, reflekslerim sayesinde arkamdaki duvara ters takla atarak zıpladım ardından atladığım duvardan güç alarak karşı duvara atladım ve atladığım duvara yapıştım. Öfke içindeydim, "Ne yaptığını sanıyorsun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spider-Boy | İntikam Adalettir
Fanfiction"Kahramanlar yükselmeden düşer..." Spider Man denilen kahraman doksanlı yılların sonlarında öldü. Yinede ölmesi onu unutulmasını sağlamamıştı. Halk hala onu çok seviyor, onu akıllarından çıkarmıyorlardı. Bütün herkesin bu kadar sevdiği bir kahramanı...