Finifugal|hopemin

10~ "Beni öpersen sana söylerim."

Gece yarılırken Jimin yatakta bir ileri bir geri dönüp duruyor, korkudan ne gözlerini kapıyor ne de uyuyordu.

Tek başındaydı, Jungkook ona hemen geri döneceğini söyleyip dışarı çıkmıştı ama hala gelmemişti. İçinde onu hiç yalnız bırakmayan kötü bir his vardı ve bu onun yokluğunda ileri bir seviyeye ulaşmıştı.

Çok soğuktu..

Hemen yanında ona sarılan beden olmayınca yatak çok soğuktu, sol yanı çok soğuktu Jimin'in.

" Daha ne kadar bekleyeceğim seni ha, ne kadar?" Diyerek fısıldadı yatağın içinde yastığına sıkıca sarılırken. " Çok üşüyorum, seni beklerken çok ama çok üşüyorum." Jimin yanıtı olmayan ve belkide hiç olmayacak soruları sormaya devam ettiği sırada kapının kilit sesini duydu.

Jungkook, hiçde gürültü yapmayacak şekilde parmak uçlarında yatak odalarına ilerlerken Jimin yatakta dikleşti ve gözlerini kapıya çevirdi.

"Sakın bana bu saate kadar uyanık kaldığını söyleme sevgilim." Demişti Jungkook ona parlak gözlerle bakan çocuğa bakarak. Jimin ona dikkatli bir şekilde bakan adamdan gözlerini kaçırarak üzerindeki ağırlıktan kurtulup yataktan kalkmıştı ve elinde poşetlerle ona hala bakmayı sürdüren Jungkook' un yanına gelip saçlarına dokunmuştu.

" Neden ıslanmış bunlar, dışarıda yağmur mu yağıyor,"

Jungkook onun bu masum haline gülmüş sonra da onu belinden tutarak kendine çekip dudaklarına küçük tatlı bir öpücük bırakmıştı. " Gökyüzü bulutlu ama yağmur yinede yağmıyor, terden ıslanmış saçlarım minik sevgilim."

Jimin şaşkın bir yüz ifadesiyle ona bakmıştı. "Ne yaptın ki?"

Jungkook Jimin' in sarı saç tutamlarında parmaklarını dolaştırıp iç çekmişti. " Ne yapmamı isterdin sevgilim."

Jimin saçlarında dolanan parmaklarda erirken kendini onun kollarına bırakmıştı. " Sen söyle? "

"Hımm.. "

"Söyle hadi."

Jungkook pırıltılı göz bebeklerine daha fazla dayanamayıp Jimine yaklaşmıştı.

"Beni öpersen sana söylerim." Demişti sonra.

Jimin irileşen gözleriyle ona bakmıştı, fazlasıyla utanıyordu. Jungkook ise onun bu utangaç haline bakıp fazlasıyla şanslı olduğunu düşünüyordu.

"Gözlerini kapat ve sakın açma."

Jungkook masum bir dille söylenen cümleyi yerine getirirken jimin gözlerini kırpmadan onu izliyordu. Aslında yapmak istemiyordu, çekiniyordu.

Fakat o kadar çok merak ediyordu ki Jungkook' un yanında olmadığında ne yaptığını, kimlerle görüştüğünü ve nerelere gittiğini.

Jungkook yüzündeki kocaman tebessümle gözlerini kapatıp sessizce bekledi, Jimin ona doğru bir adım yaklaştı ve ayak parmaklarının ucunda yükselip dudaklarını onun sabırsızlıkla kendisini öpmeyi bekleyen dudaklarına uzattı.