MAVİ AŞK

BÖLÜM 10

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Hikayemizin yeni bölümüyle yeniden karşınızdayım.💃🏻🎈

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü. Sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum..😍

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

"Noldu? Ben sanırım kaçırdım.." dediğinde Arslan, öğrenmeye çalışıyordu. Anında gözlerimi zaten bende olan gözlerine diktim..

Cevabı ben değil, Ayça vermişti büyük bir keyifle..

"Bu yaz düğün var.. Açelya ve Furkan evleniyor!"

Gözleri benden bir an olsun ayrılmadı duyduğu kelimelerden sonra da. Hafifçe tebessüm eder gibi oldu. "Bilmiyordum. Hayırlı olsun.." dedi ardından da Furkan'a ve bana bakarak. Furkan kolunun altına iyice aldı beni..

"Sağol.. Düğüne sen de davetlisin.." dediğinde sırıtarak, fazlasıyla alkollü olduğunu anlamıştım. Normalde asla yapmayacağı bir şeydi, Arslan'dan sanki hissediyormuş gibi hiç hoşlanmıyordu..

Arslan ona cevap vermedi, elindekini kafasına dikti sadece. Canı sıkılmış gibiydi bu duruma. İyi olmuştu ona. Bizi bu duruma getiren oydu, yapacak bir şeyim yoktu malesef..

"Açelya, gidelim hadi.." dediğinde yandan Furkan, gözlerimi direk ona çevirdim. Anlamamıştım. "Nereye? Daha yeni geldik sayılır.."

"Bana gidelim.." dediğinde gözlerindeki isteği görüyordum.

"Önce ben bi lavaboya gideyim.." diyerek kalktığımda yerimden, gerilmiştim bile. Ben en son Arslan'la olmuş ve ona alışmıştım. Furkan o kadar yabancı geliyordu ki şimdi..

Yalnız başıma lavaboya gidip, aynanın karşısına geçtim. Yüzüme ve bedenime baktım uzun uzun..

İlla olacaktı Furkan'la, illa.. Belki bugün dayanmalıydım, ona yeniden alışmalıydım. Gerçi bu anlayabileceği bir şey olur muydu bilmiyordum ama anlarsa eğer beni öldürebilirdi. Başkasıyla birlikte olduğumu anlaması demek, çok şeyin değişmesi demekti..

Arslan olmadan önce nasılsam yine öyle olmalıydım. Kesin kararım buydu. Bu işin sonu zaten buydu işte. Biz Arslan'la asla olamayacaktık ki, boşuna heveslenmiştim. Her şey fazla hızlı gelişmişti. Belki de bedenimi, kalbimi ve ruhumu onun ellerine bırakıvermem büyük bir hataydı..

Gerginliğim korkuya dönüşmüştü düşündükçe. Korkuyordum bu gece olacaklardan..

Ellerimi yıkayıp ensemi ıslak ellerimle ovdum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Öylesine rujumu tazeler gibi yapıp, lavabodan çıktım. Çıktığım gibi de kapının karşısındaki duvara dayanmış halde beni bekleyen Arslan'ı gördüm.

Şaşırmıştım..

"Gerçekten evlenmek istiyor musun o adamla?" diye sordu sakince.

"Herkes bizim evlenmemizi bekliyor.."

"Ben herkesi sormuyorum Açelya, seni soruyorum. İstiyor musun istemiyor musun?"