Bölüm 14

219 20 19
                                    


Selam arkadaşlar, nasılsınız?

🎈Hikayemizin yeni bölümüyle yeniden karşınızdayım. Çok geç kaldım biliyorum ama kusura bakmayın. İş güç bitmiyor ve yazamıyorum..🙏🏻😔

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü. Sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum.

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

Hava aydınlanmaya başlamıştı..

Gözlerimizi yeniden birleştirdi ve ciddiyetle baktı yüzüme. Ve ardından bir kelime döküldü dudaklarından..

"Evlenelim.."

"Nee!" diyerek, itiraz edercesine bir kelime çıktı ağzımdan.

"Evlenelim işte.." dedi yeniden, omuz silkti. Gayet normal bir şey söylüyormuş ve istiyormuş gibi..

"Saçmalama!"

"Neden? Nesi saçma bunun?" dediğinde bozulmuş gibi, önemsemedim. Söylediği şey fazlasıyla saçmaydı.

"Böyle bir şey şu an için mümkün bile değil.." diyerek açıklama yapmaya çalıştım.

"Biz istersek olur.." dedi karşımda gayet ciddi durarak. Koltuğa yönelip yanına oturdum. Dizlerimiz birbirine değiyordu.

"Öyle elbet ama bu fazlasıyla ciddi bir şey.." dedim sakince.

"Olabilir.."

"Biz hem nasıl yaparız. Okuyoruz, daha çok erken.. İşimiz bile yok.."

"Benim işim var, idare ederiz.. Gerçi..
Şu an yaşadığın hayatı asla sana veremem.." dediğinde haklıydı ve ikimizde bunu çok iyi biliyorduk.

Benim istediğim para mıydı? Belki.. Belki de alışıktım paraya ve umrumda değilmiş gibi hissediyordum. Ya da gerçekten hiçbir önemi yoktu..

Arslan evlenelim dediği andan beri içim içimi yiyordu. Nasıl yapardım ki! Hayatımda büyük bir felaket olurdu. Bence biz böyle çok iyiydik..

Kısa bir süre düşünme ardından kendimi toparlarcasına fısıldadım. "Biliyorum. Bence biz böyle daha iyiyiz.."

"Ne?" demesiyle ise dudaklarımdan sesli dökülen cümlenin farkına vardım.

"Ne?" dedim ben de panikle.

"Az önce ne dediğinin farkındasın değil mi? Yanlış duymadım.." diyerek kendini geri çeker gibi yaptı. Fazlasıyla bozulmuştu.

"Ben öyle söylemek istemedim.." diye başladığımda ise çok geçti. Aniden koltuktan kalktı.

"Demek biz böyle daha iyiyiz.. Sevişirken daha iyiyiz.." diye söylenerek odaya geçti. Arkasından ben de kalkmıştım hemen.

"Arslan dinler misin beni.." dediğimde önemsemedi.

"İyi geceler." dediğinde anında bitirmişti konuşmayı. Yatağa girdi ve sırtını bana dönerek gözlerini kapattı.

MAVİ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin